U postupku pred nižestepenim sudovima nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju ovaj sud pazi po službenoj dužnosti, na osnovu člana 408. ZPP, niti je pred drugostepenim sudom učinjena povreda postupka iz člana 374. stav 1. ZPP na koju se u reviziji ukazuje. Ukazivanje na povredu postupka iz člana 374. stav 2. tačka 12. ZPP, ne predstavlja bitnu povredu zbog koje se revizija može izjaviti, primenom člana 407. stav 1. ZPP.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je bio učesnik rata kao vojni rezervista u periodu od 06.04.1999. godine do 24.06.1999. godine. Iz priloženih spiskova utvrđeno je da tužiocu ratne dnevnice nisu isplaćene u potpunosti već u znatno manjem iznosu od iznosa predviđenog Pravilnikom o naknadi putnih i drugih troškova u Vojsci Jugoslavije, sa detaljnim opisom isplaćenog i pripadajućeg iznosa na ime ratnih dnevnica po periodima. Tužbom u ovoj pravnoj stvari tužilac traži da se utvrdi da je diskriminisan u odnosu na ostale učesnike rata iz Topličkog okruga.

Pravilno je nižestepenim odlukama utvrđeno da je Zaključkom Vlade RS 05 broj 401-161/2008 od 17.01.2008. godine, izvršena diskriminacija na osnovu prebivališta ratnih vojnih rezervista na teritoriji ostalih opština koje nisu navedene u Zaključku Vlade RS od 17.01.2008. godine u odnosu na tužioca.

Naime, Vlada Republike Srbije je 11.01.2008. godine postigla Sporazum sa ratnim vojnim rezervistima koji imaju prebivalište u Opštinama Kuršumlija, Lebane, Bojnik, Žitorađa, Doljevac, Prokuplje i Blace, koje su izabrane zbog statusa nerazvijenih opština, a kojim sporazumom je regulisana isplata ratnih dnevnica. Zaključkom Vlade Republike Srbije od 17.01.2008. godine, određeno je da se prenos novčanih sredstava izvrši na posebne račune navedenih sedam opština, te da se ratnim vojnim rezervistima iz ovih opština isplati novčana naknada u skladu sa zaključenim Sporazumom, pod uslovom da se ta lica odreknu svih potraživanja u sporovima koje su vodili pred nadležnim sudovima protiv Republike Srbije radi isplate naknade.

Sudovi su postojanje osnova za diskriminaciju pravilno cenili neposrednom primenom člana 21. Ustava Republike Srbije („Sl. glasnik RS“, broj 98/06). Naime, iako pravljenje razlike u postupanju prema nekom licu u odnosu na druga lica koja su u istoj ili sličnoj situaciji ne predstavlja uvek akt diskriminacije, pravilan je zaključak drugostepenog suda da u konkretnoj situaciji u odnosu na tužioca, postupanje od strane tužene, samo usled razlike u prebivalištu je diskriminatorsko, zato što ne postoji objektivno i razumno opravdanje za različito tretiranje rezervista samo na osnovu prebivališta, jer je tužilac bio u istoj situaciji kao i rezervisti koji imaju prebivalište na teritoriji navedenih opština - učestvovao je u odbrani zemlje tokom 1999. godine, i po tom osnovu ostvario pravo na ratne dnevnice koje mu nisu u celosti isplaćene za sve vreme vojnog angažovanja.

Kako se odbija kao neosnovana izjavljena revizija i navodi iz revizije nisu od uticaja na drugačiju odluku ovoga suda, to nije neophodno dalje detaljno obrazlagati ovu presudu u smislu odredbe člana 414. stav 2. ZPP, imajući u vidu i stav izražen u presudi ovoga suda Rev 401/2017 od 30.03.2017. godine.

Iz iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu odredbe člana 414. stav 1. ZPP, odlučio kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Jasminka Stanojević,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić