Ispitujući pravilnost pobijane presude u smislu člana 408. ZPP (''Službeni glasnik RS'' br. 72/11... 55/14), koji se primenjuje na osnovu čl. 506. stav 2. istog zakona, Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija neosnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti, a u drugostepenom postupku nije učinjena bitna povreda iz člana 374. stav 1. u vezi člana 8. ZPP na koju se u reviziji neosnovano ukazuje jer je pobijana presuda doneta na osnovu savesne ocene svakog dokaza zasebno, svih dokaza kao celine i rezultata celokupnog postupka.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, dana ...2000. godine tužilja je hospitalizovana na Odeljenju ginekologije tužene. Nalazila se u šestom mesecu trudnoće. Zbog bolova u donjem delu trbuha i pretećeg pobačaja dana ...2000. godine urađen joj je serklaž grlića materice. Na bolničko lečenje primljena je sa visokom temperaturom. Dan pre i veče posle izvršene ginekološke intervencije tužilja je imala neznatno povišenu telesnu temperaturu 37,2 celzijusa. Dana ...2000. godine pregledana je od strane specijaliste ORL kada je konstatovano da ima upalu grla – akutno zapaljenje sluznice ždrela, da postoje ostaci krajnika nakon njihovog operativnog uklanjanja uz akutno zapaljenje larinksa zbog čega joj je prepisan „Oracef“. Otpuštena je ...2000. godine bez temperature. Po povratku iz bolnice temperatura joj se i dalje javljala, pa je ponovo ...2000. godine primiljena na Infektivno odeljenje tužene i zbog nejasnog uzroka temperature istog dana je upućena u Institut za ginekologiju i akušerstvo KCS gde joj je urađena hemokultura koja je ukazala na infekciju „stafilokokus aureus“ koja je izazvala sepsu. Dana ...2000. godine urađen je carski rez i rođeno je živo žensko dete koje je naknadno preminulo. Tužilja je nakon toga upućena na Institut za kardiovaskularne bolesti KCS iz koga je prevedena u Institut za kardiovaskularne bolesti Dedinje, gde joj je ...2000. godine urađen operativni zahvat – ukanjanje obolele mitralne valvule i stavljena veštačka jer je došlo do bakterijskog endokarditisa. Tok lečenja na Ginekološkom odeljenju Opšte bolnice u Pančevu, Infektivnom odeljenju iste bolnice, Institutu za kardiovaskulrne bolesti KCS, Institutu za kardiovaskulrne bolesti Dedinje i Ginekologiji KCS bliže je opisan u nižestepenim presudama.

Prema nalazu i mišljenju veštaka sudsko-medicinskog odbora Medicinskog fakulteta u Beogradu od 16.03.2007. godine koji je dat na osnovu raspoložive medicinske dokumentacije, imajući pritom u vidu i veštačenje mr BB specijaliste sudske medicine od 16.09.2003. godine utvrđeno je da se na osnovu dostavljene medicinske dokumentacije može zaključiti da je tužilja stara 30 godina tokom trudnoće obolela od bakterijskog endokarditisa izazvanog stafilokokus aureusom, praćenog nakupljanjem bakterija na srčanim zaliscima leve komore, da je zbog prisutnih bakterijskih vegetacija na zaliscima medicinski opravdano izvršena operacija – zamena obolelog zaliska veštačkim, da je kod tužilje prvi i jedini pokazatelj moguća infekcija izazvana ovom bakterijom bila povišena temperatura koja se prvi put javlja u petom mesecu trudnoće tokom bolničkog lečenja zbog pretećeg pobačaja (od ... do ...2000. godine) i da se održavala u narednom periodu, zbog čega se može zaključiti da je infekcija bakterijom nastala u ovom periodu bolničkog lečenja. Nakon primene antibiotske terapije u cilju lečenja upale ždrela, ispoljena klinička slika nije ukazivala na infekciju i mogući razvoj bakterijskog endokarditisa. U skladu sa ispoljenom kliničkom slikom i ustanovljenim nalazom (upala ždrela) primenjena je adekvatna antibiotska terapija. Komisija veštaka je mišljenja da prilikom otpuštanja tužilje sa Ginekološkog odeljenja bolnice u Pančevu nisu postojali klinički simptomi na osnovu kojih bi se moglo posumnjati na infekciju. Tokom ovog perioda lečenja, a imajući u vidu ispoljenu kliničku sliku, primenjene mere lečenja su bile u skladu sa medicinskom naukom i praksom. U nalazu je navedeno da uopšteno govoreći ulazna mesta za infekciju stafilokokus aureus mogu biti sitne ozlede površine kože, sluznice disajnih puteva pluća i creva, polni organi, mesto hiruških intervencija i drugo. Navedena bakterija je jedan od najčešćih uzročnika infekcije u toku bolničkog lečenja posebno u uslovima opšte otpornosti organizma iz bilo kojih uzroka. Analizirajući ceo tok bolesti i lečenja tužilje ulazna mesta infekcije mogla su biti infekcija grla, mesto hirurške intervencije, ubodi od injekcija, infekcija malih oštećenja kože i drugo, ali se u svakom slučaju samo na osnovu nespecifične kliničke slike ulazno mesto infekcije ne može objektivno opredeliti.

Saslušanjem člana ovog Odbora prof. dr VV potvrđen je navedeni izveštaj, a osim toga, navedeno i da je u konkretnoj situaciji mogao biti od koristi pregled kod infektologa ili interniste ali da se retrogradno ne može znati u kojoj fazi je lekar ginekolog mogao da dâ uput za lekara druge specijalnosti. Pored hemokulture mogla je biti urađena i kompletna analiza krvne slike – ostalih parametara zapaljenja. Da se krv izvadila u momentu postojanja temperature, bila bi veća verovatnoća davanja prave dijagnoze – ranijeg dijagnosticiranja. Međutim, u konkretnoj situaciji imajući u vidu trajanje temperature 3-4 dana, koja nije bila jako visoka za infekciju disajnih puteva, nije postojala ovakva obaveza lekara. Prema iskazu drugog člana Komisije GG, najverovatnije ulazno mesto infekcije je bilo u periodu sprovođenja dijagnostičkih i terapijskih postupaka u bolnici u Pančevu, a hemokulture nisu uzete jer nije postojalo saznanje bolesnice i prethodna dokumentacija o postojanju šuma na srcu. Obaveza je svih lekara da u uslovima prethodnog postojanja srčanog oboljenja sprovedu prevenciju teških infekcija kod tih bolesnika. Sam tok bolesti i njeno ispoljavanje kao jedno teško i smrtonosno oboljenje na osnovu kliničke slike koja je tada bila prezentovana, nije moralo da bude prepoznato uz objašnjenje koje je detaljno navedeno u nižestepenim presudama.

Iz dopunskog mišljenja Sudsko-medicinskog odbora Medicinskog fakulteta u Beogradu od 05.11.2009. godine, ovaj odbor je ostao u potpunosti kod prethodno datog nalaza i mišljenja da su prilikom lečenja tužilje u Opštoj bolnici u Pančevu primenjene mere bile u skladu sa ispoljenom slikom i ustanovljenim nalazom. U konkretnom slučaju, klinička slika tokom prvog perioda lečenja od ...2000. do ...2000. godine nije ukazivala na razvoj infekcije izazvane stafilokokus aureusom tako da nije bilo medicinskih opravdanih razloga, niti indikacija za uzimanje hemokulture jer uzimanje hemokulture nije uobičajen način postavljanja dijagnoze kod kliničke slike kako je bila ispoljena kod tužilje. Nakon ponovnog prijema ...2000. godine u skladu sa ispoljenom kliničkom slikom i sumnju na zapaljenje srčanog mišića, uzeta je hemokultura i u roku od 24 časa postavljena ispravna dijagnoza i pacijentkinja je ...2000. godine prebačena u ustanovu višeg nivoa uz adekvatnu antibiotsku terapiju. Zbog infekcije izazvane bakterijom došlo je do razvoja sepse i nastanka bakterijskog endokarditisa što je sve dovelo do gubitka ploda kod tužilje. Iz iskaza predsednika ovog Odbora prof. DD, utvrđeno je da se nastanak infekcije sepsom ne može dovesti u nesumnjivu vezu sa lečenjem tužilje na Ginekološkom odeljenju u Pančevu, a do infekcije bakterijom stafilokokus aureus kod tužilje je došlo u periodu od ... do ...2000. godine kada se lečila na navedenom odeljenju. Nakon izlaska sa ginekologije tužilju je trebalo pratiti od strane izabranog lekara i ispitivanje usmeriti prema siptomatologiji i znacima bolesti koji su se tada javljali. Terapija oracefom nije mogla da spreči nastanak sepse. U periodu boravka tužilje u bolnici sproveden je rutinski dijagnostički postupak u okviru kliničke slike koja je kod tužilje postojala u kome nisu uočene stručne greške što ne isključuje obavezu da se nakon otpusta iz bolnice nastavi praćenje i adekvatno reagovanje vezano za dalji razvoj oboljevanja.

Iz dopunskog nalaza i mišljenja SMO Medicinskog fakulteta u Beogradu od 15.05.2013. godine utvrđeno je da SMO u aktuelnom sazivu u potpunosti prihvata osnovni nalaz i mišljenje i pisane dopune date od prethodnog saziva SMO. Analizom iskaza predstavnika SMO, nijedan predstavnik nije odstupio od osnovnog nalaza i mišljenja i datih pisanih izjava u čijim izjavama ne postoje nikakve kontradiktornosti. Ponovljeno je i objašnjeno da su primenjene sve mere lečenja koje su bile u skladu sa pravilima medicinske nauke i struke. Ispoljena klinička slika nije ukazivala na razvoj infekcije stafilokokus aureusom tako da nije bilo razloga da se uradi hemokultura. Na osnovu ispoljene kliničke slike bolest se nije mogla prepoznati ni sprečiti. S obzirom da ne postoji medicinska dokumentacija o lečenju između dva bolnička lečenja od prvog otpusta ...2000. godine do ponovnog prijema u bolnicu ...2000. godine nisu mogle biti analizirane primenjene mere lečenja u tom periodu.

Prema nalazu i mišljenju SMO Medicinskog fakulteta u Novom Sadu, utvrđeno je da su u Opštoj bolnici u Pančevu primenjene sve neophodne mere i postupci koji se koriste u zdravstvenim ustanovama sekundarnog tipa, da u konkretnoj pravnoj stvari između primenjenih mera i posledica ne postoji direktna uzročno-posledična veza, da je primenjena terapija adekvatna i dijagnoza sepse kao i sumnja na infektivni endokarditis je bila blagovremena jer je pacijentkinja samo jedan dan po prijemu na Infektivno odeljenje upućena na Odeljenje patologije trudnoće u Beogradu. Sepsa je bila udružena sa pojavom infektivnog endokarditisa i kao posledica toga urađena je operacija srca. Gubitak deteta posle porođaja ne može se dovesti u vezu sa pojavom sepse i infektivnog endokarditisa. Ne postoje sigurni znaci za razvoj sepse unutar materice uključujući plod. Ne postoje podaci da je sepsa uzrok prevremenog porođaja kao ni da je uzrok smrti ploda. Uzrok smrti ploda je pre svega vezan za visok stepen nezrelosti (29. nedelja gestacije) kao i posledica hipoksije odnosno nedostatka kiseonika usled slabe plućne funkcije. Po pojavi temperature u periodu boravka pacijentkinje na Ginekološkom odeljenju u periodu između ... i ... dijagnostifikovan je acc.laringitis od strane specijaliste ORL i uključena adekvatna antibiotska terapija. Dodatne laboratorijske analize ne bi bitno uticale na dalji tok i ishod bolesti u tom periodu. Ne postoje jasni medicinski dokazi da je infekcija bakterijom nastala u periodu bolničkog lečenja, niti je to rezultat ni posledica hirurške intervencije. Kod pacijentkinje nije dokazana infekcija materice koja bi mogla biti u direktnoj vezi sa prevremenim početkom porođaja i gubitkom ploda. U zaključku je navedeno da je postojala medicinska indikacija za opšivanje grlića materice kod pacijentkinje, da je sam operativni zahvat sproveden prema medicinskim pravilima uz adekvatnu preoperativnu pripremu i praćenje postoperativnog toka. Ne može se dovesti u direktnu vezu hirurška intervencija sa kasnijim nastankom infektivnog endokarditisa iz dva razloga: operacija je izvedena ...2000. godine, a klinička slika infektivnog endokarditisa je nastupila ...2000. godine kada je primljena na Infektivno odeljenje u Pančevu. Komplikacije koje se mogu dovesti u direktnu vezu sa hirurškim zahvatom uključujući i infekciju nastupaju unutar prvih 72 časa do sedam dana. Kod pacijentkinje nije došlo do infekcije materice, posteljice, uvojaka ni ploda, tako da završavanje porođaja carskim rezom nije posledica infekcije već je posledica teškog i po život opasnog stanja pacijentkinje. Takvo završavanje porođaja u tom momentu spada u domen medicinske indikacije (opravdanost i završavanja trudnoće). Ta odluka je doneta na osnovu mišljenja i nalaza Konzilijuma lekara sa Instituta za ginekologiju KCS i u potpunosti je u skladu sa principima dobre medicinske prakse. Uzrok smrti novorođenčeta je vezan za izražen stepen nezrelosti ploda pre svega pluća, to je za posledicu imalo smanjenu količinu kiseonika u telu i ostalim vitalnim organima uključujući i mozak. Nedostatak kiseonika dovodi do unutrašnjeg krvarenja pre svega na mozgu što je neposredni uzrok smrti ploda. Dijagnostika i terapija uključujući i hirurško lečenje infektivnog endokarditisa je u potpunosti bila u skladu sa medicinskim pravilima.

Prema nalazu i mišljenju Komisije veštaka VMA utvrđeno je da prema svim relevantnim podacima dobijenim analizom celokupne medicinske dokumentacije i imajući u vidu prethodno data mišljenja nesumnjivo je da je glavni uzrok svih problema koji su ovom ekspertizom utvrđeni akutni infektivni endokarditis izazvan bakterijom stafilokokus aureus. Kod oštećene je dijagnostifikovano i septičko stanje izazvano istim uzročnikom. Imajući u vidu glavne karakteristike ovog oboljenja, van svake razumne sumnje je konstatacija da je ovo oboljenje već bilo prisutno u organizmu oštećene u vreme kada je prvi put bila primljena u Opštu bolnicu u Pančevu (vađenje krajnika kod oštećenje je moglo da bude inicijalni infektivni događaj i u tom trenutku je bilo asiptomatsko, dakle bez klinički i prepoznatljivih simptoma). Usled slabljenja organizma dolazi do njegovog pogoršanja s jedne strane umnožavanjem i prodorom nakupljenih bakterijskih vegetacija na srčanim zaliscima u krv i razvoja sepsa, a s druge strane ispoljavanjem znakova srčane slabosti zbog oslabljene funkcije srčanih zalisaka usled umnožavanja bakterijskih naslaga na njima i njihovog sledstvenog oštećenja. Obzirom da se lečenje završilo saniranjem oboljenja i korekcijom srčane slabosti ugradnjom veštačkih valvula, potpuno je jasno da su se sve neophodne mere dijagnostike i lečenja bile pravovremene, pa je oštećena pravovremeno bila upućena u nadležne kompetentne zdravstvene institucije čiji su lekari uz preduzimanje svih neophodnih i neizbežnih mera uspeli ne samo da spreče nastanak fatalnog ishoda, već da dovedu do zalečenja promena na srčanim zaliscima, kao i da izvrše adekvatnu njihovu korekciju i preventivno spreče nastanak ozbiljnih posledica u vidu srčane slabosti i drugih. Prevremeni porođaj i gubitak deteta su došli kao neizbežna posledica opšteg stanja organizma u vreme pogoršanja subakutnog infektivnog endokarditisa. Očigledno je da nije bilo propusta u postupanju od svih učesnika u lečenju oštećene odnosno ni na koji način nisu bila ugrožena ni povređena prava tužilje na lečenje.

Prema dopunskom nalazu Komisije veštaka VMA od 09.09.2009. godine utvrđeno je da se tužilja javljala Domu zdravlja dan nakon otpuštanja iz bolnice ...2000. godine, da je njena poseta zavedena kao i poseta ...2000. godine kao kućna poseta tužilji. Navedeni podaci iz protokola Doma zdravlja ukazuju da je tužilja pregledana zbog infekcije gornjih disajnih puteva oba puta, kao i zbog neklasifikovane bolesti urinarnog sistema. Veštaci su mišljenja da činjenice utvrđene pregledom protokola Doma zdravlja u ... o lečenju tužilje između dve epizode bolničkog lečenja ni na koji način ne menjaju nalaz i mišljenje koje su dali u pismenoj formi i obrazložili na glavnoj raspravi u Višem sudu u Pančevu. Kao što su u tom nalazu naveli kod tužilje je postojalo stanje subakutne upale endokarda mitralnih zalizaka na koje se nakon ponovnog prijema u Opštu bolnicu Pančevo zbog stanja produžene febrilnosti pravilno posumnjalo i ista upućena u Beograd gde je uspešno lečena i zalečena. U veštačenju je jasno i nedvosmisleno opisano o kakvoj formi upalnog oboljenja srčanih valvula se radi i o formi koje je tužilja imala i pre prijema u Odeljenje za ginekologiju Opšte bolnice u Pančevu. Do pogoršanja istog došlo je pre svega zbog oslabljenog imunosistema tužilje u periodu trudnoće i što se pogoršanje manifestovalo produženim febrilnim stanjem zbog bakterije izazvane umnožavanjem bakterija prisutnih na mitralnoj valvuli, pa su lekari nakon prijema ...2000. godine, jer je tadašnja klinička slika iste omogućila, ispravno posumnjali na endokarditis i tužilju uputili u Beograd gde je jedino moguće lečenje pomenutog oboljenja. Na osnovu pribavljenog protokola o lečenju tužilje u Domu zdravlja ... utvrđeno je da se tužilja javljala Domu zdravlja dan nakon otpuštanja iz bolnice ...2000. godine, kao i ...2000. godine kada je zavedena kućna poseta tužilji. Navedeni podaci ukazuju da je tužilja pregledana zbog infekcije gornjih disajnih puteva oba puta, kao i zbog neklasifikovane bolesti urinarnog sistema. Veštaci su mišljenja da činjenice utvrđene pregledom protokola Doma zdravlja u ... o lečenju tužilje između dve epizode bolničkog lečenja ni na koji način ne menjaju nalaz i mišljenje koji su dali u prvostepenom postupku. Kod tužilje je postojalo stanje subakutne upale endokarda mitralnih zalizaka na koje se nakon ponovnog prijema u Opštu bolnicu Pančevo zbog stanja produžene febrilnosti pravilno posumnjalo i ista upućena u Beograd gde je uspešno lečena i zalečena. U veštačenju je opisano o kakvoj se formi upalnog oboljenja srčanih valvula radi i o formi koju je tužilja imala i pre prijema u Odeljenje za ginekologiju Opšte bolnice u Pančevu, kao i da je do njegovog pogoršanja došlo zbog oslabljenog imunog sistema.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, prvostepeni sud je odbio tužbeni zahtev tužilje u celosti prihvatajući u celosti nalaze i mišljenja veštaka medicinske struke Medicinskog fakulteta u Beogradu, Medicinskog fakulteta u Novom Sadu i VMA, dopunske nalaze i mišljenja i izjašnjenja članova ovih Komisija jer su njihovi zaključci identični i saglasni u pogledu odlučne činjenice da su tužena Opšta bolnica Pančevo, odnosno njeni lekari, u konkretnom slučaju primenili sve neophodne mere i postupke koji se koriste u zdravstvenim ustanovama sekundarnog tipa. Te da između primenjenih mera i posledica ne postoji direktna uzročno-posledična veza, odnosno da je primenjena terapija kod tužilje bila adekvatna i da je dijagnoza sepse kao i sumnja na infektivni endokarditis bila blagovremena imajući u vidu da je tužilja samo jedan dan po prijemu na infektivno odeljenje upućena na Odeljenje patologije i trudnoće u Beogradu. Na osnovu navedenih nalaza i mišljenja veštaka medicinske struke utvrđeno je da je sepsa bila udružena sa pojavom infektivnog endokarditisa i da je kao posledica toga urađena operacija srca, te da se gubitak deteta posle porođaja ne može dovesti u vezu sa pojavom sepse i infektivnog endokarditisa jer ne postoje sigurni znaci razvoja sepse unutar materice uključujući i plod. Po oceni ovog suda, lekari tužene nisu postupali suprotno članu 18. stav 2. Zakona o obligacionim odnosima i nisu prouzrokovali štetu tužilji.

Po oceni drugostepenog suda, prvostepeni sud nije postupio po nalogu iz rešenja revizijskog suda, odnosno nije utvrdio da li je veštačenje izvedeno na osnovu originalne dokumentacije, niti je tu dokumentaciju dopunio eventualnim izveštajem o lečenju tužilje nakon otpuštanja sa ginekološkog odeljenja, a nije saslušan ni neuropsihijatar dr ĐĐ koji je nakon pregleda tužilje molio adekvatno zbrinjavanje na klinici u Beogradu i nije saslušao određenog veštaka sa VMA, čime je učinio bitnu povredu odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 7. ZPP jer je na taj način tužilja onemogućena da raspravlja pred sudom. Zbog svega navedenog drugostepeni sud je ukinuo prvostepenu presudu, otvorio raspravu i pošto je otklonio navedene nedostatke, takođe odbio tužbeni zahtev u celosti.

Iz iskaza tužilje saslušane pred drugostepenim sudom utvrđeno je da pre i posle urađenog serklaža nije imala temperaturu već je prvi put imala temperaturu ...2000. godine kada je bila dezorjentisana a temperatura joj je bila 39 stepeni. Specijalista ORL joj je ... prepisao oracef, a tog dana uveče je primetila osip, da je nakon toga doktor rekao da je to reakcija na oracef. Ne seća se da li je temperaturu imala i dana kada je otpuštena kući. Rečeno joj je da je to viroza i da će proći, a temperaturu je imala i po izlasku iz bolnice. Dva puta se vraćala na ginekologiju a u međuvremenu joj je doktorka iz ... prepisala linkocin i baralgin i pored tih lekova je imala temperaturu. Dva puta su je primili u bolnici ali te posete nisu registrovane jer je njena majka zdravstveni radnik i poznavala je doktore. Kako simptomi nisu prolazili majka je odvela na Infektivnu kliniku kada su počele dijagnoze i pravo lečenje. Pre operacije srca, porodila se carskim rezom na GAK-u dete nije videla, a kasnije su joj saopštili da je došlo do gubitka ploda. Imajući u vidu da je imala sepsu primala je dva meseca jake lekove kroz infuziju a odmah nakon toga je ostala i bez posla.

Iz iskaza dr ĐĐ neuropsihijatra zaposlenog u Opštoj bolnici u Pančevu utvrđeno je da on kod svih trudnoća i porođaja, čak i praćenja trudnoća, predlaže upućivanje na kliniku i nedaje terapiju, što je uradio i u konkretnom slučaju, s tim da je prethodno obavio intervju sa tužiljom. Dodao je da nije imao medicinsku dokumentaciju i da je postupao smatrajući da je to najadekvatnije u tom momentu i da mu više ništa nije poznato što se tiče daljeg postupanja. On kao konsultant savetuje, a ordinirajući lekar odlučuje o sudbini pacijenta. U ovom slučaju se radilo o trudnici koja se lečila na ginekološkoj klinici i bilo je neophodno njeno praćenje.

Saslušanjem veštaka dr. EE iz komisije veštaka sa VMA utvrđeno je da je ostao pri nalazu i mišljenju komisije od 13.02.2017. godine i pri zaključku da je subakutni endokarditis bio prisutan kod tužilje u momentu prijema u Opštu bolnicu u Pančevu, a možda i ranije jer subakutni endokarditis znači da ne postoji klinička siptomatologija, odnosno da nema prepoznatljive slike i ne može se klinički prepoznati. Ovo oboljenje znači da ako postoji žarište u organizmu kao oslabljen imunitet organizma, može doći do razvoja oboljenja. Svi ljudi koji imaju sepsu ne dobijaju ovo oboljenje. Ovo oboljenje može da bude prisutno nedeljama i mesecima pre ispoljavanja kliničke slike. Kao specijalista ginekolog, kada pacijent nakon urađenog serklaža ima temperatutu tri dana i u situaciji kada nije uzet bris grla, ne bi posumnjao na sepsu, ali bi je ginekološki pregledao.

U svom iskazu pred drugostepenim sudom sudski veštak doktor ŽŽ ostao je pri svom iskazu datom pred prvostepenim sudom, kao i da je saglasan sa nalazom i mišljenjem sudsko-medicinskog odbora univerziteta u Beogradu i Novom Sadu o ulasku infekcije. Kao lekar uže specijalnosti ginekologije naveo da je oboljenje od koga je tužilja obolela izuzetno retko u trudnoći sa učestalošću od 0,006% u medicini da mnogo pacijenata dođe u trudnoći sa upalom grla, a da se čak svi i ne šalju na ORL u tim situacijama već se preporučuju vitamini. Da je i uzet bris grla, nalaz bi mogao da bude maskiran antibiotskom terapijom. Hemokultura se radi u nejasnim situacijama u kojima klinička slika ukazuje na masovnu bakterijermiju.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, drugostepeni sud je zaključio da je jedino nalaz i mišljenje Sudsko-medicinskog odbora Medicinskog fakulteta u Beogradu zasnovan na originalnoj medicinskoj dokumentaciji koja je u međuvremenu nestala, da je taj nalaz saglasan sa nalazom i mišljenjem veštaka Medicinskog fakulteta u Novom Sadu i Komisije VMA, da prema navedenim mišljenjima šteta koju je tužilja u konkretnom slučaju pretrpela nije nastala kao rezultat subjektivne nesavesnosti lekara imajući u vidu da su u konkretnom slučaju na Ginekološkom odeljenju Opšte bolnice u Pančevu primenjene sve neophodne mere i postupci koji se koriste u ustanovama sekundarnog tipa, da je primenjena terapija bila adekvatna ispoljenoj kliničkoj slici kod tužilje a da je dijagnoza sepse i sumnja na infektivni endokarditis bila blagovremena jer je tužilja samo jedan dan nakon prijema na Infektivno odeljenje tužene upućena na Odeljenje patologije trudnoće u Beogradu. Iz nalaza svih veštaka proizlazi da gubitak ploda posle porođaja tužilje ne može da se dovede u vezu sa pojavom sepse koja je bila udružena sa pojavom infektivnog endokarditisa jer ne postoje sigurni znaci za razvoj sepse unutar materice uključujući plod zbog čega gubitak ploda nije posledica infekcije već teškog i po život opasnog stanja pacijentkinje u vreme pogoršanja subaktivnog endokarditisa i izraženog stepena nezrelosti ploda, pre svega pluća.

Stanovište drugostepenog suda je pravilno.

Raniji Zakon o zdravstvenoj zaštiti („Službeni glasnik RS“, broj 17/92 .... 107/05), koji je važio u vreme lečenja nastanka infekcije kod tužilje, ne sadrži pravilo o pravu pacijenta na naknadu štete zbog nesavesnog ili nestručnog postupanja zdravstvenog radnika. Zato se na odgovornost tužene primenjuju opšta pravila obligacionog prava o odgovornosti za drugog (čl. 170. i 171. ZOO u vezi člana 154. stav 1. ZOO). Zdravstveni centar kao pravno lice odgovara za štetu koju učini zaposleni. Ta odgovornost je subjektivna i njen izvor je u krivici lekara. Zdravstvena ustanova (a i lekari) dužna je da u izvršenju obaveze iz svoje profesionalne delatnosti (medicinske delatnosti) postupa sa povećanom pažnjom prema pravilima struke (pažnja dobrog stručnjaka – član 18. ZOO).

Imajući u vidu da prema citiranim odredbama tužena nije objektivno odgovorna već da je odgovornost subjektivna, tužena bi odgovarala za štetu prouzrokovanu pacijentu u slučaju da njeni lekari i drugo medicinsko osoblje nisu postupali u skladu pravilima struke i odgovarajućom pažnjom, pa da je iz takvog ponašanja proistekla šteta.

U konkretnom slučaju, prema svim nalazima i mišljenjima sudsko- medicinskih odbora, koji su, suprotno revizijskim navodima, saglasni jedni drugima, utvrđeno je da je u konkretnom slučaju ginekološki zahvat – serklaž kod tužilje urađen prema pravilima struke, da tada nije nastupila sepsa jer ona nastupa u roku od 72 sata do sedam dana od izvršene intervencije, da temperatura koju je tužilja imala u konkretnom slučaju, a s obzirom na sve okolnosti slučaja nije ukazivala na sepsu unutar materice, te da okolnost što kritičnom prilikom nije uzet bris iz grla i hemokultura nisu od uticaja jer bi bris grla bio maskiran antibiotskom terapijom, te da se uzimanje hemokulture vrši samo u slučajevima nejasnih situacija. Do pojave sepse i endokarditisa došlo je usled bakterije stafilokokus aureus za koju niko od saslušanih veštaka i sudsko-medicinskog odbora nije mogao pouzdano da utvrdi mesto ulaska (od više mogućih). Posledica gubitka deteta, kako to pravilno zaključuje drugostepeni sud, nije postupanje lekara u Opštoj bolnici Pančevo, već je posledica tužiljinog opšteg zdravstvenog stanja. Zbog toga su pravilno odbijeni zahtevi tužilje za naknadu nematerijalne i materijalne štete.

Prilikom donošenja odluke drugostepeni sud je održao raspravu i otklonio nedostatke koji su učinjeni pred prvostepenim sudom, pa su neosnovani revizijski navodi kojima se ukazuje na suprotan zaključak.

Na osnovu člana 414. ZPP, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Zvezdana Lutovac,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić