Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 4838/2021
03.03.2022. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: dr Dragiše B. Slijepčevića, predsednika veća, Jasmine Stamenković, dr Ilije Zindovića, Tatjane Matković Stefanović i Tatjane Miljuš, članova veća, u parnici tužioca EOS Matrix d.o.o. iz Beograda, čiji je punomoćnik Igor Prokopović, advokat iz ..., protiv tužene AA iz ..., čiji je punomoćnik Veroljub Gudeljević, advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 1239/21 od 20.04.2021. godine, u sednici veća održanoj 03.03.2022. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužene.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž 1239/21 od 20.04.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Leskovcu P 6461/19 od 27.11.2020. godine, stavom prvim izreke odbijen je prigovor tužene, pa je održano na snazi rešenje Osnovnog suda u Leskovcu Iv 2940/12 od 17.07.2012. godine, kojim je obavezana tužena da tužiocu Banca Intesa a.d. iz Beograda, sada EOS MATRIX d.o.o. iz Beograda na ime glavnog duga isplati po osnovu menice serijskog broja ... od 17.01.2011. godine, iznos od 1.130.625,98 dinara sa zakonskom zateznom kamatom po Zakonu o visini stope zatezne kamate počev od 20.06.2012. godine do konačne isplate, po osnovu menice serijskog broja ... od 20.12.2010. godine iznos od 1.703.970,68 dinara sa zakonskom zateznom kamatom po Zakonu o visini stope zatezne kamate počev od 20.06.2012. godine do konačne isplate, po osnovu menice serijskog broja ... od 26.09.2011. godine iznos od 218.494,44 dinara sa zakonskom zateznom kamatom po Zakonu o visini stope zatezne kamate počev od 20.06.2012. godine do isplate i po osnovu menice serijskog broja ... od 07.06.2012. godine iznos od 305.203,27 dinara sa zakonskom zateznom kamatom po Zakonu o visini stope zatezne kamate počev od 20.06.2012. godine do konačne isplate. Stavom drugim izreke, obavezana je tužena da tužiocu na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 124.841,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž 1239/21 od 20.04.2021. godine, odbijena je žalba tužene i potvrđena navedena prvostepena presuda.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, s pozivom na odredbe člana 404. ZPP.

Članom 404. stavom 1. ZPP ("Službeni glasnik RS", br. 72/11...18/20) propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija), a stavom 2. da o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava 1. ovog člana odlučuje Vrhovni kasacioni sud u veću od pet sudija.

Prema stanovištu nižestepenih sudova, tužbeni zahtev je osnovan u smislu članova 262., 997., 1002., 1004. st. 2. i 3. Zakona o obligacionim odnosima. Tužiocu je ustupljeno potraživanje banke po predmetnim ugovorima o kreditu i jemstvu, pa je obavezana tužena, kao jemac platac, da banci plati punovažnu i dospelu obavezu korisnika kredita sa pripadajućim kamatama i troškovima. O zahtevu tužioca nižestepeni sudovi su odlučili primenom materijalnog prava koje je u skladu sa pravnim shvatanjem izraženim kroz odluke Vrhovnog kasacionog suda u kojima je odlučivano o tužbenim zahtevima sa istim ili sličnim činjeničnim stanjem i pravnim osnovom, zbog čega u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranje pravnih pitanja od opšteg interesa, ni u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potreba ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava. Materijalno pravo je pravilno primenjeno i u pogledu ocene prigovora zastarelosti jer u konkretnom slučaju nije reč o meničnom sporu.

Shodno iznetom, Vrhovni kasacioni sud nalazi da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji, kao izuzetno dozvoljenoj, primenom člana 404. stava 1. ZPP, na osnovu čega je i odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stava 2. tačke 5) ZPP, Vrhovni kasacioni sud je ustanovio da revizija nije dozvoljena.

Članom 403. stavom 3. ZPP propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinskopravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijenog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.