.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 16061/2022
16.11.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Gordane Komnenić, Dragane Mirosavljević, Spomenke Zarić i Vesne Subić, članova veća, u parnici tužilaca AA iz sela ..., Opština ..., BB iz sela ..., Opština ..., GG iz sela ..., Opština ..., DD iz ..., ... i ĐĐ iz sela ..., Opština ..., čiji je zajednički punomoćnik Srđan Aleksić, advokat iz ..., protiv tuženog „Philip Morris Operation“ AD Niš, čiji je punomoćnik Nebojša Stanković, advokat iz ..., radi naknade štete, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Nišu Gž 1001/21 od 13.06.2022. godine, u sednici održanoj 16.11.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Nišu Gž 1001/21 od 13.06.2022. godine.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Višeg suda u Nišu Gž 1001/21 od 13.06.2022. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Nišu P 6540/17 od 16.11.2020. godine, koja je ispravljena rešenjima istog suda P 6540/17 od 04.03.2022. godine i P 6540/17 od 09.08.2022. godine, stavom prvim izreke, tuženi je obavezan da tužiocu AA iz sela ..., Opština ..., na ime naknade štete zbog smanjenog prinosa duvana za proizvodnu 2003. godinu, isplati iznos od 204.140,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine do isplate. Stavom drugim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu AA iz sela ..., Opština ... na ime naknade štete zbog izostale premije za proizvodnju 2003. godinu isplati iznos od 26.000,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine, do isplate. Stavom trećim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu BB iz sela ..., Opština ..., na ime naknade štete zbog smanjenog prinosa duvana za proizvodnu 2003. godinu, isplati iznos od 249.924,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine do isplate. Stavom četvrtim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu BB iz sela ..., Opština ... na ime naknade štete zbog izostale premije za proizvodnju 2003. godinu isplati iznos od 34.840,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine, do isplate. Stavom petim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu VV iz sela ..., Opština ..., na ime naknade štete zbog smanjenog prinosa duvana za proizvodnu 2003. godinu isplati iznos od 62.540,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine do isplate. Stavom šestim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu VV iz sela ..., Opština ... na ime naknade štete zbog izostale premije za proizvodnju 2003. godinu, isplati iznos od 33.800,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine, do isplate. Stavom sedmim izreke, obavezan je tuženi da tužilji GG iz ..., ..., na ime naknade štete zbog izostale rente za proizvodnu 2003. godinu isplati iznos od 82.160,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine do isplate. Stavom osmim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu DD iz sela ..., Opština ..., na ime naknade štete zbog smanjenog prinosa duvana za proizvodnu 2003. godinu, isplati iznos od 92.394,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine do isplate. Stavom devetim izreke, obavezan je tuženi da tužiocu DD iz sela ..., Opština ..., na ime naknade štete zbog izostale premije za proizvodnju 2003. godinu isplati iznos od 39.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 16.11.2020. godine, do isplate. Stavom desetim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužilje GG iz ..., ..., da joj tuženi na ime naknade štete zbog smanjenog prinosa duvana za proizvodnu 2003. godinu isplati iznos od 168.264,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom, kao neosnovan. Stavom jedanaestim izreke, obavezan je tuženi da tužiocima na ime naknade troškova parničnog postupka plati iznos od 463.730,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom počev od izvršnosti presude do isplate.
Viši sud u Nišu je, presudom Gž 1001/21 od 13.06.2022. godine, stavom prvim izreke, odbio žalbu tuženog, kao neosnovanu, i potvrdio presudu Osnovnog suda u Nišu P 6540/17 od 16.11.2020. godine, ispravljenu rešenjem tog suda P 6540/17 od 04.03.2022. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka, kao neosnovan.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je izjavio blagovremenu reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava i predložio da se o reviziji odluči kao o izuzetno dozvoljenoj u smislu odredbe člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku, radi razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa i u interesu ravnopravnosti građana, kao i radi potrebe ujednačavanja sudske prakse i novog tumačenja prava.
Odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11... 18/20), propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, u konkretnom slučaju nije potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, niti je potrebno ujednačavanje sudske prakse, kao ni novo tumačenje prava. Predmet tražene pravne zaštite je naknada materijalne štete tužiocima nastale zbog smanjenog prinosa duvana za 2003. godinu i zbog izostale premije za istu godinu. Odluka nižestepenih sudova zasnovana je na primeni relevantnih odredbi materijalnog prava na utvrđeno činjenično stanje o postojanju odgovornosti tuženog za smanjeni prinos duvana u 2003. godini, pa ukazivanje revidenta na pogrešnu primenu materijalnog prava nije od uticaja, jer za primenu instituta posebne revizije nije od značaja svaka pogrešna primena materijalnog prava na konkretno utvrđeno činjenično stanje, već samo ona koja je od opšteg značaja za ostvarivanje i zaštitu ljudskih prava i obezbeđenje standarda pravičnog suđenja, što ovde nije slučaj.
Iz izloženih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odluku kao u stavu prvom izreke doneo primenom odredbe člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku.
Ispitujući dozvoljenost revizije na osnovu odredbe člana 410. stav 2. tačka 5. u vezi člana 468. stav 1. i 479. stav 6. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tuženog nije dozvoljena.
Odredbom člana 468. stav 1. Zakona o parničnom postupku, propisano je da se sporovima male vrednosti smatraju sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe. Na osnovu odredbe člana 479. stav 6. istog zakona, protiv odluke drugostepenog suda kojom je odlučeno u sporu male vrednosti revizija nije dozvoljena.
Tužioci su, kao formalni suparničari na osnovu odredbe člana 205. Zakona o parničnom postupku, tužbu podneli 31.05.2013. godine, a podneskom od 24.02.2020. godine smanjili su svoje tužbene zahteve, tako što najviše potraživanje, tužioca BB iz ..., iznosi 249.924,00 dinara, a postupak je vođen po pravilima za sporove male vrednosti.
Imajući u vidu da je ovo spor male vrednosti u kome se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, sledi da protiv odluke drugostepenog suda, u ovoj vrsti spora, revizija nije dozvoljena.
Iz izloženih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odluku kao u stavu drugom izreke doneo primenom odredbe člana 413. Zakona o parničnom postupku.
Predsednik veća - sudija
Dobrila Strajina, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
