.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 20636/2022
02.03.2023. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Marine Milanović, predsednika veća, Jelice Bojanić Kerkez, Vesne Stanković, Branislava Bosiljkovića i dr Ilije Zindovića, članova veća, u predmetu izvršenja izvršnog poverioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Dragica Mladenović, advokat iz ..., protiv izvršnog dužnika Republike Srbije – Visoki savet sudstva, Privredni sud u Leskovcu, koju zastupa Državno pravobranilaštvo, Odeljenje u Leskovcu, radi naplate novčanog potraživanja, odlučujući o reviziji izvršnog poverioca izjavljenoj protiv rešenja Osnovnog suda u Leskovcu Ipv I 631/21 od 03.03.2022. godine, u sednici održanoj 02.03.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji izvršnog poverioca izjavljenoj protiv rešenja Osnovnog suda u Leskovcu Ipv I 631/21 od 03.03.2022. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija izvršnog poverioca izjavljena protiv rešenja Osnovnog suda u Leskovcu Ipv I 631/21 od 03.03.2022. godine.
ODBIJA SE zahtev izvršnog dužnika za naknadu troškova odgovora na reviziju.
O b r a z l o ž e nj e
Rešenjem javnog izvršitelja Dalibora Stanojkovića I.I 2177/21 od 12.08.2021. godine, stavom prvim izreke, usvojen je predlog za izvršenje izvršnog poverioca radi naplate novčanog potraživanja i određeno izvršenje na osnovu izvršne isprave – pravosnažne presude, plenidbom novčanih sredstava sa računa izvršnog dužnika i prenosom na račun izvršnog poverioca, i radi prinudne naplate troškova izvršenja. Stavom drugim izreke utvrđeni su troškovi izvršnog postupka u ukupnom iznosu od 19.800,00 dinara.
Rešenjem Osnovnog suda u Leskovcu Ipv I 631/21 od 03.03.2022. godine, delimično je usvojen je prigovor izvršnog dužnika, pa je preinačeno rešenje o izvršenju javnog izvršitelja Dalibora Stanojkovića I.I 2177/21 od 12.08.2021. godine, u stavu drugom izreke, tako što su utvrđeni troškovi izvršnog postupka u iznosu od 10.800,00 dinara, dok je odbijen zahtev izvršnog poverioca od dosuđenog, do traženog iznosa 19.800,00 dinara, a u prestalom delu rešenje ostaje neizmenjeno.
Protiv pravnosnažnog drugostepenog rešenja izvršni poverilac je blagovremeno izjavio reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom (član 404. ZPP).
Izvršni dužnik je podneo odgovor na reviziju, zahtevajući naknadu za troškove njenog sastava.
Zakonom o parničnom postupku („Službeni glasnik RS „ br.72/11, 55/14, 87/18 i 18/20) su izričito propisani uslovi pod kojima Vrhovni kasacioni sud može izuzetno dozvoliti reviziju i odlučiti o ovom pravnom leku, u situaciji kada revizija nije dozvoljena na osnovu člana 403. ZPP. Izvršni poverilac zbog pogrešne primene materijalnog prava revizijom osporava drugostepeno rešenje osnovnog suda kojim je usvojen prigovor izvršnog dužnika i delimično preinačeno rešenje javnog izvršitelja doneto u postupku izvršenja (u odnosu na odluku o troškovima na ime obraćanja Ministarstvu finansija RS o nameri podnošenja predloga za izvršenje i podnošenja zahteva komori Javnog izvršitelja za određivanje javnog izvršitelja koji će podneti predlog za izvršenje). Isticanje pogrešne primene materijalnog prava predstavlja zakonski razlog za izjavljivanje posebne revizije, isključivo ukoliko zbog pogrešne primene materijalnog prava u drugostepenoj odluci postoje potreba da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse ili potrebe novog tumačenja prava. Imajući u vidu navedeno, Vrhovni kasacioni sud nije dozvolio odlučivanje o reviziji kao posebnoj, jer se protiv rešenja kojim se odlučuje o visini za naknade troškova postupka, ne može prihvatiti odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj.
Shodno iznetom, na osnovu člana 404. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u stavu prvom izreke.
Vrhovni kasacioni sud je ispitao i dozvoljenost revizije izvršnog poverioca, na osnovu odredbe člana 410. stav 2. tačka 5, a u vezi člana 413. i 420. ZPP i člana 39. Zakona o izvršenju i obezbeđenju – ZIO („Službeni glasnik RS“ broj 106/05...9/20 - autentično tumačenje) i našao da revizija izvršnog poverioca nije dozvoljena ni kao redovna.
Odredbom člana 24. stav 1. ZIO je propisano da su pravni lekovi u izvršnom postupku žalba i prigovor. Odredbom člana 27. ovog zakona je propisano da protiv pravnosnažnog rešenja nisu dozvoljeni revizija, niti ponavljanje postupka.
S obzirom da protiv pravnosnažnog rešenja donetog u izvršnom postupku nije dozvoljena revizija kao pravno sredstvo, revizija izjavljena od strane izvršnog poverioca nije dozvoljena u smislu odredbe člana 27. ZIO. Imajući u vidu da se revizijom pobija rešenje osnovnog suda kojim je usvojen prigovor izvršnog dužnika i preinačeno rešenje javnog izvršitelja doneto u postupku izvršenja, u delu kojim je odlučeno o troškovima izvršenja, revizija nije dozvoljena ni po odredbi člana 403. stav 2. tačka 2. ZPP, budući da odredba specijalnog zakona (ZIO) isključuje primenu opštih pravila.
Zbog navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je primenom člana 413. ZPP, odlučio kao u stavu drugom izreke.
Vrhovni kasacioni sud je odbio zahtev izvršnog dužnika za naknadu troškova za sastav odgovora na reviziju, s obzirom da nisu bili nužni za vođenje ove parnice, u smislu člana 154. stav 1. ZPP, pa je primenom odredbe člana 165. stav 1. ZPP odlučeno kao u stavu trećem izreke.
Predsednik veća – sudija
Marina Milanović,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
