U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju na kome su zasnovane nižestepene presude, tužilac je otac tužene i pravnosnažnom presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P2 broj 426/2020 od 01.09.2020. godine, koja je izmenjena presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P2 broj 219/2011 od 27.01.2012. godine, obavezan je da doprinosi izdržavanju tužene u mesečnom iznosu od 12.000,00 dinara počev od 17.03.2020. godine pa ubuduće, dok za to postoje zakonski uslovi. Tužena je rođena ...2001. godine, školske 2020/2021 godine upisala je ... fakultet u ... i nije joj dobro išlo, jer i pored uloženog truda nije dala nijedan ispit iako je ispite redovno prijavljivala, pa je školske 2022/2023 godine upisala kao budžetski student Visoku školu strukovnih studija u ... za obrazovni profil ..., koja traje 3 godine, te je tokom januarskog roka položila 4 ispita, dala je sve kolokvijume tokom prvog semestra i odradila je praksu u „VV“ u ... .

Tužilac tužbom podnetom 18.11.2022. godine traži utvrđenje da je, počev od 01.09.2021. godine, prestala njegova zakonska obaveza izdržavanja tužene, te da se ukine ista obaveza utvrđena presudom. Tužbeni zahtev zasniva na navodima, koje ističe i u reviziji, da se školovanje tužene ne može smatrati redovnim budući da je tužena 2020. godine bila upisana na prvu godinu studija ... fakulteta, obnovila prvu godinu studija na ... fakultetu, a da za te dve godine nije dala nijedan ispit, nakon čega se ispisala i u školskoj 2022/2023 godini ponovo upisala prvu godinu studija na Visokoj školi strukovnih studija za obrazovanje ... u ... . Takvo školovanje tužene ne smatra redovnim, jer se ne odvija kontinuirano, bez velikih i neopravdanih prekida i uz redovno izvršavanje školskih obaveza, uključujući i redovno davanje ispita. Za obavezu roditelja da izdržava punoletno dete nije dovoljan status deteta kao studenta, bez ispunjavanja školskih obaveza na strani deteta.

Kod utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su zaključili da nisu nastupile okolnosti koje bi stvorile mogućnost za prestanak izdržavanja tužene kao punoletnog deteta i za oslobađanje tužioca te obaveze, propisane odredbama člana 167. stav 1. i 2. Porodičnog zakona, jer je tužena aktivna u izvršavanju školskih obaveza i ne zanemaruje obaveze, pa činjenicu da je promenila fakultet ne smatraju od uticaja za odlučivanje. Revizijski sud ocenjuje da je pravilno u nižestepenim presudama primenjeno materijalno pravo kada je tužbeni zahtev odbijen kao neosnovan.

Prema odredbama člana 155. stav 2. Porodičnog zakona, punoletno dete koje se redovno školuje ima pravo na izdržavanje od roditelja srazmerno njihovim mogućnostima, a najkasnije do navršene 26. godine života. Izuzetak od ovog pravila propisan je stavom 4. istog člana, prema kome nema pravo na izdržavanje punoletno dete ako bi prihvatanje njegovog zahteva za izdržavanje predstavljalo očiglednu nepravdu za roditelje. Opšti uslovi za prestanak izdržavanja, od značaja za konkretan slučaj, propisani su članom 167. Porodičnog zakona. Prema stavu 1. ovog člana izdržavanje prestaje kada istekne vreme trajanja izdržavanja. Prema stavu 2. istog člana, izdržavanje može da prestane kada poverilac izdržavanja stekne dovoljno sredstava za izdržavanje, osim ako poverilac izdržavanja nije maloletno dete i kada dužnik izdržavanja izgubi mogućnost za davanje izdržavanja ili davanje izdržavanja postane za njega očigledno nepravično, osim ako poverilac izdržavanja nije maloletno lice.

Suprotno navodima revizije, pravilna je ocena nižestepenih sudova da se prema utvrđenom činjeničnom stanju školovanje tužene ima smatrati redovnim. Tužena ne samo da je redovan student, već aktuelno ispunjava svoje obaveze studenta. Okolnost da je u školskoj 2020/2021, kada se nastava odvijala on line, a zatim i u ponovljenoj školskoj 2021/2022 godini, na ... fakultetu redovno prijavljivala ispite, ali da i pored uloženog truda nije dala nijedan ispit ne može biti odlučujuća. Tužena po prelasku na drugi fakultet daje ispite, polaže kolokvijume i odradila je praksu, te nastavlja da prijavljuje i polaže ispite i ima nameru da na drugu godinu ne prenese nijedan ispit. Dakle, tužena nije napustila niti zanemarila školovanje, dok se okolnost da nije polagala ispite na ... fakultetu može smatrati prolaznim neuspehom. Obrnuto, kako se samo status studenta ne može smatrati dovoljnim u smislu odredbe člana 155. stav 2. Porodičnog zakona za pravo punoletnog deteta na izdržavanje od roditelja, tako se ni neuspeh deteta u školovanju ne može smatrati isključivim razlogom za prestanak obaveze roditelja na izdržavanje. Stoga, pravilno drugostepeni sud zaključuje da se školovanje tužene u celini može smatrati redovnim školovanjem, kao uslovom za obavezu roditelja na izdržavanje, te da nisu ispunjeni ni drugi zakonom propisani uslovi za prestanak izdržavanja tužene kao punoletnog deteta.

Kako se ni ostalim navodima revizije ne dovodi u sumnju zakonitost pobijane presude, s obzirom da se ponavljaju navodi koji su isticani u žalbi, a koji su pravilno cenjeni od strane drugostepenog suda, revizija je neosnovana.

Na osnovu člana 414. stav 1. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni sud je odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Branko Stanić,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić