U smislu člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11, 49/13-US, 74/13-US, 55/14, 87/18, 18/20) u daljem tekstu: ZPP, posebna revizija je izuzetno pravno sredstvo koje se, zbog pogrešne primene materijalnog prava, može izjaviti protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom. O dozvoljenosti posebne revizije odlučuje Vrhovni sud, ceneći potrebu odlučivanja o tom pravnom sredstvu zbog razmatranja pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava.

U konkretnom slučaju, po oceni Vrhovnog suda, nema pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana. Pobijana presuda ne odstupa od sudske prakse u sporovima za naplatu troškova ishrane i regresa profesionalnih vojnih lica, o kojima se odlučuje primenom propisa o platama državnih službenika i nameštenika.

Ne postoji ni potreba za novim tumačenjem merodavnog materijalnog prava. Zakonom o Vojsci Srbije propisano je da se na prava i dužnosti profesionalnih vojnih lica (oficir, podoficir i profesionalni vojnik) i vojnih službenika koja nisu uređena tim zakonom ili posebnim zakonom ili drugim propisom primenjuju propisi o državnim službenicima, opšti propisi o radu i poseban kolektivni ugovor za državne organe (član 8. stav 5). Opšti propisi o radu, sadržani u Zakonu o radu, shodno članu 2. stav 2. tog zakona, primenjuju se i na zaposlene u državnim organima, organima teritorijalne autonomije i lokalne samouprave i javnim službama, ako zakonom nije drugačije određeno (supsidijerna primena). Zakonom o državnim službenicima propisano je da državni službenik ima pravo na platu, naknade i druga primanja prema zakonu kojim se uređuju plate u državnim organima (član 13). Zakonom o platama državnih službenika i nameštenika nije uređeno pitanje troškova ishrane u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora, ali je članom 39. tog zakona propisano da se Posebnim kolektivnim ugovorom za državne organe mogu utvrditi druga primanja državnih službenika prema opštim propisima o radu. Prema članu 29. stav 2. Posebnog kolektivnog ugovora za državne organe, koeficijent za obračun i isplatu plata državnih službenika i nameštenika sadrži i naknadu troškova za ishranu u toku rada i regresa za korišćenje godišnjeg odmora.

S obzirom na izloženo, odlučeno je kao u prvom stavu izreke, na osnovu člana 404. ZPP.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP prema kome je revizija nedozvoljena ako je izjavljena protiv presude protiv koje se ne može izjaviti, Vrhovni sud je utvrdio da je izjavljena revizija nedozvoljena.

Za razliku od sporova o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa u kojima je revizija uvek dozvoljena prema članu 441. ZPP, u parnicama iz radnih odnosa u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu, kao što je slučaj u konkretnom sporu, dozvoljenost revizije se ceni prema članu 403. stav 3. ZPP, prema kome revizija nije dozvoljena ukoliko vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost od 40.000 evra po srednjem kursu NBS, na dan podnošenja tužbe.

U ovom slučaju vrednost predmeta spora pobijanog dela (član 28. stav 1. ZPP) iznosi 448.056,46 dinara, što je očigledno niže od dinarske protivvrednosti od 40.000 evra po srednjem kursu NBS na dan podnošenja tužbe (09.08.2017. godine), zbog čega je izjavljena revizija nedozvoljena, te ju je Vrhovni sud odbacio kao u drugom stavu izreke, na osnovu člana 413. ZPP.

Vrhovni sud je, primenom čl. 165. stav 1. u vezi s članom 153. stav 1. ZPP, stavom trećim izreke odbio zahtev tužioca za naknadu troškova revizijskog postupka, pošto tužilac nije uspeo u postupku po izjavljenom pravnom leku.

Predsednik veća – sudija

Branka Dražić s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković