Republika Srbija
VRHOVNI SUD SRBIJE
Gzz 13/05
13.04.2005. godina
Beograd
Vrhovni sud Srbije u Beogradu, u veću sastavljenom od sudija: Vladimira Tamaša, predsednika veća, Nede Antonić, Ljubice Milutinović, Vide Petrović – Škero i Sofije Vagner – Ličenoski, članova veća, u izvršnom postupku poverioca AA, koga zastupa AB, advokat, protiv dužnika Države SRJ – Vojske Jugoslavije, koju zastupa zakonski zastupnik Vojni pravobranilac u Beogradu, radi naplate, odlučujući o zahtevu za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca Gt.I.br.1458/04 od 16.7.2004. godine, podignutom protiv rešenja Četvrtog opštinskog suda u Beogradu Ipv.(I)433/04 od 15.3.2004. godine, u sednici veća održanoj 13.4.2005. godine, doneo je
R E Š E NJ E
ODBIJA SE kao neosnovan zahtev za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca Gt.I 1458/04 od 16.7.2004. godine, podignut protiv rešenja Četvrtog opštinskog suda u Beogradu Ipv.(I) 433/04 od 15.3.2004. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Pravnosnažnim rešenjem Četvrtog opštinskog suda u Beogradu Ipv.(I) 433/04 od 15.3.2004. godine odbačen je prigovor poverioca, izjavljen 7.8.2002. godine, protiv rešenja o izvršenju Četvrtog opštinskog suda u Beogradu I.873/02 od 26.7.2002. godine kao neblagovremen.
Protiv navedenog rešenja Republički javni tužilac je podigao zahtev za zaštitu zakonitosti zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Ispitujući pobijano rešenje u smislu čl.408. ZPP, Vrhovni sud je našao:
Zahtev za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca je neosnovan.
Punomoćnik poverioca, advokat AB primio je 2.8.2002. godine rešenje o izvršenju Četvrtog opštinskog suda u Beogradu I.873/02 od 26.7.2002. godine i protiv tog rešenja izjavio prigovor 7.8.2002. godine.
Prema čl.8. st.2. Zakona o izvršnom postupku, ("Službeni list SRJ" br.28/2000) prigovor protiv rešenja donesenog u prvom stepenu se može izjaviti u roku od 3 dana od dana dostavljanja rešenja.
Četvrti opštinski sud u Beogradu je, primenom navedene odredbe Zakona o izvršnom postupku, pravilno zaključio da je prigovor protiv rešenja o izvršenju u konkretnom slučaju neblagovremen i isti odbacio na osnovu čl.53. st.1. Zakona o izvršnom postupku.
Neosnovani su navodi iz zahteva za zaštitu zakonitosti da je Četvrti opštinski sud napadnutom odlukom pogrešno primenio čl.113. st.2. ZPP, ("Službeni list SFRJ br.4/77), u vezi sa čl.14. ZIP, kojim je predviđeno da se smatra da je podnesak koji je upućen preko pošte preporučenom pošiljkom predat sudu onog dana kada je isti podnesak predat pošti i da je Četvrti opštinski sud onemogućio poverioca da se o njegovom prigovoru meritorno odlučuje, čime je učinio bitnu povredu odredaba parničnog postupka iz čl.154. st.2. tač.8. ZPP.
Uvidom u prijemni pečat Četvrtog opštinskog suda u Beogradu, Četvrti opštinski sud je pravilno utvrdio da je podnesak punomoćnika poverioca, kojim je izjavio prigovor protiv rešenja o izvršenju taj sud primio 7.8.2002. godine i istim se ne upućuje na to da je ovaj podnesak dostavljen preporučenom pošiljkom. Kako se datum prispeća prigovora poverioca nesumnjivo može utvrditi na osnovu prijemnog pečata Četvrtog opštinskog suda u Beogradu, taj sud nije bio dužan da utvrđuje na koji način je prigovor poverioca dostavljen sudu, kako se neosnovano u zahtevu za zaštitu zakonitosti navodi. S toga je Četvrti opštinski sud u Beogradu pravilno zaključio da je prigovor poverioca neblagovremen prema čl.8. Zakona o izvršnom postupku.
Iz iznetih razloga, primenom čl.408. st.2. u vezi sa čl.399. ZPP, odlučeno je kao u izreci ovog rešenja.
Predsednik veća – sudija
Vladimir Tamaš, s.r.
Za tačnost otpravka
dm