Rev2 498/06

Republika Srbija
VRHOVNI SUD SRBIJE
Rev2 498/06
06.07.2006. godina
Beograd

U IME NARODA

Vrhovni sud Srbije u Beogradu, u veću sastavljenom od sudija Snežane Andrejević, predsednika veća, Spomenke Zarić, Sonje Brkić, Slađane Nakić-Momirović i Zvezdane Lutovac, članova veća, u sporu tužioca AA, koga zastupa AB, advokat, protiv tužene Opštinske uprave Opštine Blace, koju zastupa Opštinski javni pravobranilac, radi ocene zakonitosti rešenja o prestanku radnog odnosa, odlučujući o reviziji tužene, izjavljenoj protiv presude Okružnog suda u Prokuplju Gž.1011/05 od 3.10.2005. godine, u sednici održanoj 6.7.2006. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE revizija tužene, izjavljena protiv presude Okružnog suda u Prokuplju Gž.1011/05 od 3.10.2005. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Pravnosnažnom presudom Okružnog suda u Prokuplju Gž.1011/05 od 3.10.2005. godine odbijena je žalba tužene i potvrđena presuda Opštinskog suda u Prokuplju – Odeljenje u Blacu P.148/05 od 13.7.2005. godine, kojom je utvrđeno da je nezakonito i bez pravnog dejstva rešenje tužene br. III-02-581/05 od 15.3.2005. godine o prestanku radnog odnosa tužioca na radnom mestu BB u Opštinskoj upravi Opštine Blace, obavezan tuženi da tužioca vrati na rad sa svim pravima iz radnog odnosa i rasporedi na radno mesto koje odgovara stepenu njegove školske spreme, kao i da mu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 9.750,00 dinara.

Protiv ove presude tužena je izjavila reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu čl. 399. ZPP, ("Službeni glasnik RS",br.125/04), Vrhovni sud je našao da revizija nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda iz čl. 361. st. 2. tač. 9. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Nema ni bitne povrede postupka iz čl. 361. st. 1. ZPP, koja je učinjena u postupku pred drugostepenim sudom, obzirom da prema čl. 69. st. 1. tač. 1. ZPP, zahtev za izuzeće, kojim se uopšteno traži izuzeće svih sudija (u ovom slučaju sudija Okružnog suda), nije dopušten.

Razlozi revizije o pogrešnoj primeni materijalnog prava nisu osnovani.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je primljen u radni odnos kod tuženog kao pripravnik, po ugovoru o radu od aa. godine, na određeno vreme od godinu dana, radi usavršavanja i sticanja znanja. Potom je ugovor o radu produžavan na po 3 meseca, sve do bb. godine, kada je odlukom tuženog tužilac postavljen za BB u Opštinskoj upravi Opštine Blace na neodređeno vreme. Međutim, osporenim rešenjem od vv. godine stavljeno je van snage rešenje o postavljenju tužioca od bb. godine i utvrđeno da mu od vv. godine prestaje radni odnos. Prema razlozima osporenog rešenja, tužilac je zasnovao radni odnos suprotno odredbama Zakona o radnim odnosima u državnim organima (čl.8., 9. i 10a. st. 2.). Konkretno, tužilac je primljen u radni odnos u državnom organu bez objavljivanja oglasa.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi pravilno zaključuju da je osporeno rešenje tužene, kojim je tužiocu prestao radni odnos, nezakonito.

U konkretnom slučaju, rešenje o postavljenju tužioca za BB u Opštinskoj upravi SO Blace na neodređeno vreme doneo je Izvršni odbor te opštine, na osnovu Odluke o Izvršnom odboru i Poslovnika o njegovom radu. Radi se o izvornoj nadležnosti lokalne samouprave.

Inače, do donošenja ranije važećeg Zakona o lokalnoj samoupravi ("Službeni glasnik RS",br.49/99, 27/01), teritorijalna organizacija republike i lokalna samouprava bile su uređene Zakonom o radnim odnosima u državnim organima ("Službeni glasnik RS",br.48/91 sa izmenama) i utvrđeni poslovi koje njihovi organi obavljaju kao poverene poslove državne uprave. Donošenjem tog zakona, lokalna samouprava je izdvojena iz celovitog Zakona o radnim odnosima u državnim organima. Ali, čl. 103. propisano je da se u pogledu prava, obaveza i odgovornosti zaposlenih u opštinskoj upravi primenjuju odredbe zakona i drugih propisa o zaposlenima u državnim organima (upućujuća norma).

Međutim, donošenjem važećeg Zakona o lokalnoj samoupravi ("Službeni glasnik RS",br.9/02, 33/04, 135/04), prema čl. 128., prestale su da važe odredbe ranijeg zakona (ovim čl. 120. do 162. o izboru odbornika skupštine opštine). Dakle, i odredba čl. 103. ranijeg zakona, koja je sadržavala upućujuću normu o primeni Zakona o radnim odnosima u državnim organima i na zaposlene u lokalnoj samoupravi. Pri tom, ova oblast nije uređena ni nekim drugim posebnim zakonom.

Zato se, u ovom slučaju, kao matični primenjuje Zakon o radu, prema čl. 2. st. 2. Taj zakon, kako pravilno zaključuju nižestepeni sudovi, ne predviđa prestanak radnog odnosa iz razloga navedenih u osporenom rešenju, već samo pod uslovima i na način predviđen čl. 97. do 101. Obzirom na to, revizijski navodi o pogrešnoj primeni materijalnog prava nisu osnovani.

To su razlozi što je Vrhovni sud na osnovu čl. 405. ZPP, odlučio kao u izreci.

Predsednik veća-sudija,

Snežana Andrejević, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Mirjana Vojvodić

sd