Republika Srbija
VRHOVNI SUD SRBIJE
Rev2 660/06
07.09.2006. godina
Beograd

U IME NARODA

Vrhovni sud Srbije u Beogradu, u veću sastavljenom od sudija: Slobodana Dražića, predsednika veća, Jelene Borovac, Vlaste Jovanović, mr Ljubice Jeremić i Nikole Stanojevića, članova veća, u pravnoj stvari tužioca AA, čiji je punomoćnik AB, advokat, protiv tuženog \"BB", radi poništaja rešenja, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Okružnog suda u Vranju Gž. 2402/05 od 29.12.2005. godine, u sednici održanoj 7.9.2006. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužioca izjavljena protiv presude Okružnog suda u Vranju Gž. 2402/05 od 29.12.2005. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Opštinskog suda u Vranju P. 1978/03 od 12.7.2005. godine odbijen je tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se poništi rešenje tuženog broj 3073 od 2.7.2003. godine, kojim je tužiocu otkazan ugovor o radu broj 2925 od 25.6.2002. godine, zaključno sa danom 2.7.2003. godine, te da se naloži tuženom da tužioca vrati na rad na poslove ''automehaničar III grupe'' i prizna mu sva prava u pogledu radnog odnosa, zaradu i doprinose počev od prestanka radnog odnosa do vraćanja na rad, kao neosnovan.

Presudom Okružnog suda u Vranju Gž. 2402/05 od 29.12.2005. godine odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv navedene drugostepene presude tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 386. ZPP, Vrhovni sud je našao da revizija nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 354. stav 2. tačka 11. ZPP, na koju Vrhovni sud pazi po službenoj dužnosti. Na druge bitne povrede odredaba parničnog postupka revizija tužioca određeno ne ukazuje. Odluke nižestepenih sudova su jasne, sadrže sve razloge o odlučnim činjenicama i nemaju nedostataka zbog kojih se ne mogu ispitati.

Navodi revizije o pogrešnoj primeni materijalnog prava nisu osnovani.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je bio zaposlen kod tuženog kao automehaničar. Dana 4.4.2003. godine oko 12,00 časova napustio je preduzeće bez propusnice i dozvole poslovođe, a dana 31.5.2003. godine, iako je imao nalog poslovođe, odbio da nastavi sa popravkom autobusa po završetku radnog vremena, iako je autobus, na čijoj je popravci radio istog dana trebao da ide na relaciji ____, zbog čega mu je otkazan ugovor o radu.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja nižestepeni sudovi su pravilno primenili materijalno pravo kada su, na osnovu člana 42. Pojedinačnog kolektivnog ugovora i člana 25. Ugovora o radu, odbili kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca kojim je tražio da se osporeno rešenje, kojim je otkazan ugovor o radu, poništi kao nezakonito. Za ovu odluku dati su razlozi koje kao pravilne i potpune u svemu prihvata i Vrhovni sud, pa su neosnovani navodi revizije tužioca o pogrešnoj primeni materijalnog prava.

Odredbom člana 101. stav 1. tač. 3. i 4. Zakona o radu ("Službeni glasnik RS" broj 70/01) propisano je da poslodavac može zaposlenom da otkaže ugovor o radu ako za to postoji opravdani razlog koji se odnosi na radnu sposobnost zaposlenog, njegovo ponašanje i potrebe poslodavca, i to: ako zaposleni svojom krivicom učini povredu radne obaveze utvrđene ugovorom o radu i ako ne poštuje radnu disciplinu, odnosno ako je njegovo ponašanje takvo da ne može nastaviti rad kod poslodavca.

Suprotno revizijskim navodima, u konkretnom slučaju je utvrđeno da je tužilac učinio povredu radne obaveze i nije poštovao radnu disciplinu, pa mu je pravilno otkazan ugovor o radu.

Prema odredbi člana 383. stav 3. ZPP, revizija se ne može izjaviti zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, tako da nisu mogli biti predmet ocene revizijskog suda ostali navodi revizije o pogrešnoj primeni materijalnog prava, koji se svode na ocenu izvedenih dokaza i na pravilnost utvrđenih činjenica.

Kako ni ostali navodi revizije nisu od značaja za drugačije rešavanje ove pravne stvari, na osnovu člana 393. ZPP, Vrhovni sud je odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Slobodan Dražić, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Mirjana Vojvodić

KO