Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu na osnovu člana 408. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“ broj 72/11 ... 18/20) i utvrdio da revizija nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju na kat. parcelama broj .., .., .. i .. KO Čelarevo u vlasništvu tužioca nalazi se divlja deponija koju koriste stanovnici naseljenog mesta Čelarevo za odlaganje komunalnog otpada. Tužena Mesna zajednica Čelarevo je od 2011. do 01.10.2016. godine upravljala ovom deponijom na osnovu odluke SO Bačka Palanka od 17.12.2008. godine i usmenog dogovora o zakupu sa tadašnjim korisnikom zemljišta. Komunalno preduzeće JKP Komunal projekt čiji je osnivač tužena Opština Bačka Palanka, odlagala je komunalni otpad na navedenim parcelama od 01.10.2016. godine po zaključenom ugovoru sa ranijim korisnikom zemljišta. Ovom komunalnom preduzeću je poverena nadležnost upravljanja otpadom na teritoriji tužene Opštine Bačka Palanka, a za potrebe odlaganja otpada na navedenim parcelama, ovo preduzeće je sa pravnim prethodnikom tužioca dana 01.12.2016. godine zaključilo ugovor o regulisanju međusobnih odnosa koji je za predmet imao korišćenje navedenih parcela radi odlaganja komunalnog otpada.Predmetni ugovor je zaključen na period od godinu dana, a nakon isteka nije produžen jer je komunalno preduzeće odbilo uslove kojima bi snosilo odgovornost za slučaj požara i štete. Navedene katastarske parcele su bile u državnoj svojini sa pravom korišćenja privrednog društva „Podunavlje“ Čelarevo koje je naknadno postalo i vlasnik tih parcela, a ovo privredno društvo je u toku 2020. godine rešenjem APR brisano iz registra na osnovu statusne promene pripajanjem privrednom društvu „Delta agrar“, ovde tužiocu. Navedene parcele nalaze se uz magistralni put Bačka Palanka – Čelarevo u blizini prvih kuća naseljenog mesta Čelarevo. Prema informaciji o lokaciji od 04.04.2019. godine, ove katastarske parcele su namenjene radnoj zoni, a kat. parcele broj .. i .. delom se nalaze u zoni arheoloških nalazišta.

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja nižestepeni sudovi su usvojili tužbeni zahtev, nalazeći da je tužena Opština Bačka Palanka solidarno sa tuženom Mesnom zajednicom Čelarevo odgovorna za uklanjanje divlje deponije sa katastraskih parcela u svojini tužioca i primenom člana 2. stav 3. tačka 4, člana 3. stav 1. tačka 4. i člana 4. stav 1. Zakona o komunalnim delatnostima i člana 20. stav 1. tačka 5. Statuta Opštine Bačka Palanka i primenom člana 4. stav 2. i člana 10. Odluke o mesnim zajednicama u vezi člana 3. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa odlučili kao u izreci.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da je na tako utvrđeno činjenično stanje, pobijanom odlukom pravilno primenjeno materijalno pravo kada je usvojen tužbeni zahtev i tužena Opština Bačka Palanka obavezana da solidarno sa tuženom Mesnom zajednicom Čelarevo ukloni divlju deponiju sa kat.parcela u svojini tužioca.

Odredbom člana 2. stav 3. tačka 4. Zakona o komunalnim delatnostima („Službeni glasnik RS“ broj 88/11..95/18) propisano je da su komunalne delatnosti, između ostalog i upravljanje komunalnim otpadom, članom 3. stva 1. tačka 4. istog zakona da je upravljanje komunalnim otpadom sakupljanje komunalnog otpada, njegovo odvoženje, tretman i bezbedno odlaganje uključujući upravljanje, održavanje, saniranje i zatvaranje deponija, kao i selekcija sekundarnih sirovina i održavanje, njihovo skladištenje i tretman. Članom 4. stav 1. istog zakona propisano je da jedinica lokalne samouprave, u skladu sa ovim zakonom, obezbeđuje organizacione, materijalne i druge uslove za izgradnju, održavanje i funkcionisanje komunalnih objekata i za tehničko i tehnološko jedinstvo sistema i uređuje i obezbeđuje obavljanje komunalnih delatnosti i njihov razvoj.

Odredbom člana 43. stav 7. Zakona o upravljanju otpadom („Službeni glasnik RS“ broj 36/09, 88/10, 14/16, 95/18) propisano je da je jedinica lokalne samouprave dužna da izvrši evidenciju divljih deponija i postojećih nesanitarnih deponija - smetlišta na svojoj teritoriji i da obezbedi njihovo uklanjanje i sanaciju.

Odredbom člana 3. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa propisano je da vlasnik ima pravo da svoju stvar drži, da je koristi i da njome raspolaže, u granicama određenim zakonom (stav 1.) i da je svako dužan da se uzdržava od povrede prava svojine drugog lica (stav 2.).

Po oceni revizijskog suda, u konkretnom slučaju tužilac uživa svojinskopravnu zaštititu uklanjanjem divlje deponije od strane tužene Opština Bačka Palanka sa parcela čiji je vlasnik shodno članu 3. stav 1. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa, a tužena Opština Bačka Palanka je u obavezi da solidarno sa tuženom Mesnom zajednicom Čelarevo ukloni divlju deponiju sa parcela tužioca u smislu člana 3. stav 2. istog zakona. Ovo i iz razloga što je obaveza tužene, kao jedinice lokalne samouprave utvrđena i posebnim propisima kojima je predviđeno upravljanje komunalnim otpadom, kao i upravljanje, održavanje, saniranje i zatvaranje deponija. Kod navedenog neosnovano se revizijskim navodima ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava.

Kod utvrđenog da su obaveze ugovornih strana iz ugovora o regulisanju međusobnih prava i obaveza od 01.12.2016. godine prestale istekom jedne godine od dana zaključenja ugovora jer ugovor nije obnovljen, odnosno prestao je da važi protekom vremena za koje je zaključen (član 595. Zakona obligacionim odnosima), to su revizijski navodi kojima se ukazuje da su nižestepeni sudovi propustili da ocene značaj tog ugovora, kao i navodi kojima se ukazuje na njegovu sadržinu i međusobno ugovorene obaveze bez uticaja na drugačiju odluku u ovoj pravnoj stvari.

Ostalim revizijskim navodima kojima se ukazuje na vrstu i poreklo otpada se osporava ocena izvedenih dokaza i utvrđeno činjenično stanje, što ne predstavlja dozvoljen revizijski razlog u smislu odredbe člana 407. ZPP.

Iz navedenih razloga, primenom člana 414. stav 1. ZPP odlučeno je kao u stavu prvom izreke.

Primenom člana 165. stava 1. u vezi člana 154. stav 1. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odbio zahtev tužioca za naknadu troškova odgovora na reviziju jer to nisu troškovi potrebni za vođenje ove parnice, pa je odlučeno kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Dragana Marinković

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić