Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 3008/2024
22.02.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branka Stanića, predsednika veća, Tatjane Miljuš, Tatjane Matković Stefanović, Jasmine Stamenković i Mirjane Andrijašević, članova veća, u parnici po tužbi tužioca AA PR, STR Komision „MAG“ Kragujevac, čiji je punomoćnik Boban Matić, advokat u ..., protiv tužene „Banca Intesa“ a.d. Beograd, čiji je punomoćnik dr Nemanja Aleksić, advokat u ..., radi utvrđenja ništavosti i isplate stečenog bez osnova, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Kragujevcu Gž 5468/23 od 13.09.2023. godine, u sednici održanoj dana 22.02.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Kragujevcu Gž 5468/23 od 13.09.2023. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužioca, izjavljena protiv presude Višeg suda u Kragujevcu Gž 5468/23 od 13.09.2023. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Višeg suda u Kragujevcu Gž 5468/23 od 13.09.2023. godine, preinačena je presuda Osnovnog suda u Kragujevcu P 24659/21 od 19.01.2023. godine, tako što je odbijen kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca da se utvrdi da je apsolutno ništava i da ne proizvodi pravno dejstvo odredba člana 3.5 obaveznih elemenata u vezi člana 1. Ugovora o kratkoročnom kreditu za likvidnost broj ... od ...2020. godine, sadržine bliže navedene u izreci i zahtev da se obaveže tužena da tužiocu na ime sticanja bez osnova isplati iznos od 2.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom po stopi predviđenoj Zakonom o zateznoj kamati počev od 28.02.2020. godine do konačne isplate, te je obavezan tužilac da tuženoj naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 30.200,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.

Protiv drugostepene presude tužilac izjavljuje reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na odredbu člana 404. Zakona o parničnom postupku.

Ocenjujući ispunjenost uslova za dozvoljenost revizije tužioca, izjavljene na osnovu člana 404. ZPP (''Službeni glasnik RS'' br. 72/11...10/23), Vrhovni sud je našao da u ovoj vrsti spora ne postoji potreba za ujednačavanjem sudske prakse. Prema razlozima iznetim u obrazloženju, pobijanom presudom nije odstupljeno od sudske prakse. Izraženo stanovište drugostepenog suda u skladu je sa pravnim stavom usvojenim na sednici Građanskog odeljenja Vrhovnog kasacionog suda, održanoj 22.05.2018. godine i njegovom dopunom usvojenom na sednici Građanskog odeljenja Vrhovnog kasacionog suda, održanoj 16.09.2021. godine. Navedenim pravnim stavom izrečeno je da banka ima pravo na naplatu troškova i naknada bankarskih usluga, pa odredba ugovora o kreditu kojom se korisnik kredita obavezuje da banci plati troškove ili naknadu za obradu kreditnog zahteva nije ništava pod uslovom da je ugovoru prethodila ponuda banke sa sadržanim jasnim i nedvosmislenim podacima o troškovima kredita. Banka nije dužna da posebno dokazuje strukturu i visinu troškova koji su obuhvaćeni zbirnim iznosom troškova kredita, navedenim u ponudi koju je korisnik kredita prihvatio zaključenjem ugovora o kreditu. U situaciji u kojoj je tužena, prema utvrđenom činjeničnom stanju, postupila na opisani način i tužioca kao korisnika kredita adekvatno, putem ponude, upoznala sa vrstom i visinom novčane obaveze koju je dužan da snosi, nema njene nesavesnosti te time ni ništavosti imovinskog prava ugovorenog u sopstvenu korist. Takođe, u konkretnom slučaju, prema razlozima revizije nema potrebe za razmatranjem pravnog pitanja od opšteg intresa ili pravnog pitanja u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potrebe za novim tumačenjem prava.

Preuzmite dokument u PDF formatu