Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 406/2023
29.05.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Ivane Rađenović, Vladislave Milićević, Tatjane Miljuš i Jasmine Stamenković, članova veća, u parnici tužioca „Neva Dimi Exim export-import“ DOO Beograd, čiji je punomoćnik Miloš Ilić, advokat iz ..., protiv tužene AA iz ..., čiji je punomoćnik Daliborka Milićević, advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Kragujevcu Gž 4938/21 od 24.03.2022. godine, u sednici održanoj 29.05.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Kragujevcu Gž 4938/21 od 24.03.2022. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužene izjavljena protiv presude Višeg suda u Kragujevcu Gž 4938/21 od 24.03.2022. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Kragujevcu P 1908/20 od 03.03.2021. godine, stavom prvim izreke, usvojen je tužbeni zahtev tužioca i odlučeno da ostaje na snazi rešenje o izvršenju Osnovnog suda u Kragujevcu I Iv 556/19 od 19.07.2019. godine u delu kojim je tužena obavezana da tužiocu na ime duga isplati 7.079,32 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 12.04.2018. godine, kao dana padanja u docnju, do isplate kao i troškove izvršenja od 6.633,00 dinara. Stavom drugim izreke, tužena je obavezana da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka od 24.400,00 dinara.

Presudom Višeg suda u Kragujevcu Gž 4938/21 od 24.03.2022. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužene i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena je blagovremeno izjavila reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložila da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom (član 404. ZPP).

Odlučujući o dozvoljenosti izjavljene revizije na osnovu člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“, broj 72/11... 18/20 i 10/23 – drugi zakon), Vrhovni sud je našao da nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji tužene kao izuzetno dozvoljenoj u smislu člana 404. stav 1. ZPP. Imajući u vidu vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge koje su nižestepeni sudovi dali za svoje odluke, u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa, odnosno pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, a ne postoji potreba novog tumačenja prava. O osnovanosti tužbenog zahteva, odlučeno je uz primenu materijalnog prava koje ne odstupa od pravnog shvatanja izraženog u odlukama Vrhovnog suda u kojima je odlučivano o zahtevima sa činjeničnim stanjem kao u ovoj pravnoj stvari, a tiče se primene odredaba članova 542, 543. i 544. Zakona o obligacionim odnosima. U konkretnom slučaju radi se o parnici radi duga, u kojima odluka o osnovanosti tužbenog zahteva i primena materijalnog prava zavise od utvrđenog činjeničnog stanja u svakom konkretnom slučaju. Posebnom revizijom ne može se pobijati pravnosnažna presuda zbog pogrešne ocene izvedenih dokaza (čime se zapravo osporava utvrđeno činjenično stanje). Tužena u reviziji nije pružila dokaz o postojanju različitih odluka u istoj činjeničnoj i pravnoj situaciji kao u konkretnom slučaju i suprotnom presuđenju sudova, pa nije ispunjen zakonski uslov koji se odnosi na potrebu za ujednačavanjem sudske prakse. Iz navedenog razloga je odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Preuzmite dokument u PDF formatu