.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev 5156/2025
17.04.2025. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Dragane Boljević i Jasmine Simović, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Dragan Rančić advokat iz ..., protiv tužene BB iz ..., čiji je punomoćnik Dragan Miloradović advokat iz ..., radi vršenja roditeljskog prava, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž2 14/25 od 22.01.2025. godine, u sednici održanoj 17.04.2025. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž2 14/25 od 22.01.2025. godine.
ODBIJA SE zahtev tužioca za naknadu troškova postupka po reviziji.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž2 14/25 od 22.01.2025. godine odbijena je kao neosnovana žalba tužene i potvrđena presuda Osnovnog suda u Požarevcu – Sudska jedinica u Kučevu P2 203/24 od 10.10.2024. godine u prvom stavu izreke, kojim su deca stranaka – maloletni VV, rođen ...2018. godine, maloletna GG, rođena ...2019. godine i maloletna DD, rođena ...2021. godine, poverena na staranje ocu AA iz ... i majci BB iz ..., koji će zajednički vršiti roditeljsko pravo, sa mestom prebivalište maloletne dece u domaćinstvu majke BB u ... .
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Tužilac je u odgovoru na reviziju predložio da se ista odbije kao neosnovana i tužena obaveže na naknadu troškova postupka povodom tog vanrednog pravnog leka.
Odlučujući o izjavljenoj reviziji, na osnovu člana 408. ZPP u vezi člana 208. Porodičnog zakona, Vrhovni sud je našao da revizija tužene nije osnovana.
U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, stranke su roditelji troje maloletne dece rođenih u njihovoj vanbračnoj zajednici, koja je prestala tokom februara 2023. godine. Stranke su postigle pisani sporazum o zajedničkom vršenju roditeljskog prava u odnosu na svo troje dece, čije će prebivalište biti na adresi prebivališta majke – tužene, i uredile način održavanja ličnih odnosa sa decom, kao i njihovo izdržavanje. Organ starateljstva se saglasio sa sporazumom roditelja o zajedničkom vršenju roditeljskog prava, nalazeći da je on u najboljem interesu njihove maloletne dece.
I nižestepeni sudovi su ocenili da je sporazum o zajedničkom vršenju roditeljskog prava u najboljem interesu dece stranaka, zbog čega su odluku u sporu za vršenje roditeljskog prava i zasnovali na tom sporazumu.
Revizijom tužene se pravnosnažna presuda pobija u delu kojim su deca poverena na staranje jednom i drugom roditelju. Revident smatra da je takva odluka doneta pogrešnom primenom članova 75. i 76. Porodičnog zakona, jer se odlukom suda deca mogu poveriti samo jednom od roditelja i u situaciji kada oni postignu sporazum o zajedničkom vršenju roditeljskog prava.
Iste navode sadržala je i žalba tužene izjavljena protiv prvostepene presude, koju je drugostepeni sud ocenio kao neosnovane. Po stanovištu tog suda, odluka o vršenju roditeljskog prava je pravilna i na zakonu zasnovana, bez obzira na formulaciju izreke presude kojom se deca poveravaju na staranje i ocu i majci, umesto da se odluči da će oni zajednički vršiti roditeljsko pravo.
I po oceni revizijskog suda, formulacija izreke prvostepene presude u delu kojim je odlučeno o vršenju roditeljskog prava nije razlog zbog kojih bi se nižestepene presude ukinule iz razloga pogrešne primene materijalnog prava. Stranke su, saglasno članovima 75. i 76. Porodičnog zakona, postigle sporazum o zajedničkom vršenju roditeljskog prava, za koji su i organ starateljstva i nižestepeni sudovi procenili da je u najboljem interesu njihove dece. Pogrešna formulacija izreke prvostepene presude kojom se deca „poveravaju“ i jednom i drugom roditelju, ne utiče suštinski na pravilnost odluke suda o zajedničkom vršenju roditeljskog prava.
Iz tih razloga, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u prvom stavu izreke.
Troškovi odgovora na reviziju, po oceni Vrhovnog suda, nisu bili nužni. Zato je zahtev tužioca za njihovu naknadu odbijen i primenom člana 165. stav 1. u vezi člana 154. stav 1. ZPP odlučeno kao u drugom stavu izreke.
Predsednik veća - sudija
Branislav Bosiljković, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
