Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dragane Marinković, predsednika veća, Marine Milanović, Zorice Bulajić, Vesne Stanković i Radoslave Mađarov, članova veća, u parnici tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Siniša Cvetković, advokat iz ..., protiv tuženog JP „Vodovod“ Vranje, čiji je punomoćnik Aleksandra Stošić, advokat iz ..., radi duga, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 73/21 od 08.11.2021. godine, u sednici održanoj 14.09.2023. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 73/21 od 08.11.2021. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužioca izjavljena protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 73/21 od 08.11.2021. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Vranju P 919/19 od 10.12.2020. godine, stavom prvim izreke ukinuti su u celosti platni nalozi Osnovnog suda u Vranju i to: Pl 422/19 od 13.06.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 69/19 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga od 7.900,00 dinara; Pl 780/19 od 23.09.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 228/19 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 349/19 od 03.06.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 30/19 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 441/19 od 24.06.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 77/19 od 13.05.2019. godine, sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 483/19 od 24.06.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 115/19 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 525/19 od 15.07.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 126/19 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 449/19 od 18.06.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 100/19 od 13.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara; Pl 310/19 od 28.05.2019. godine za iznos glavnog duga od 6.000,00 dinara po računu broj 4/19 od 28.05.2019. godine sa zakonskom zateznom kamatom počev od 21.05.2019. godine do isplate i za troškove izdavanja platnog naloga u iznosu od 7.900,00 dinara i tužbeni zahtev tužioca odbijen, kao neosnovan. Stavom drugim izreke, obavezan je tužilac da tuženom isplati na ime troškova parničnog postupka 48.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od izvršnosti presude do konačne isplate.

Presudom Višeg suda u Vranju Gž 73/21 od 08.11.2021. godine, stavom prvim izreke, odbijena je, kao neosnovana, žalba tužioca i prvostepena presuda potvrđena. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tužioca za naknadu troškova drugostepenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilac je blagovremeno izjavio reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom (član 404. ZPP).

Ceneći ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije, Vrhovni sud je imao u vidu da iz navoda revizije tužioca ne proizilazi da postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa, odnosno pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, a ne postoji ni potreba novog tumačenja prava, kao ni neujednačena sudska praksa. Pravnosnažnom presudom odbijen je tužbeni zahtev za isplatu naknade za pružene advokatske usluge, sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. O ovom pravu tužioca sudovi su odlučili uz primenu materijalnog prava koje je u skladu sa pravnim shvatanjem izraženim kroz odluke Vrhovnog suda, u kojima je odlučivano o istovetnim zahtevima tužilaca, sa istim ili sličnim činjeničnim stanjem i pravnim osnovom. Navodima revizije osporava se utvrđeno činjenično stanje, što u postupku po reviziji nije dozvoljeno po članu 407. stav 2. ZPP. Revizijom se neosnovano ukazuje na neujednačenu sudsku praksu, jer postojanje drugačijih odluka ne ukazuje nužno i na drugačiji pravni stav, jer pravilna primena prava u sporovima sa zahtevom kao u konkretnom slučaju, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja. S obzirom na navedeno, nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 72/11, 55/14, 87/18 i 18/20), pa je odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije, u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Odredbom člana 468. stav 1. ZPP, propisano je da se sporovima male vrednosti smatraju sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi 3.000 evra, dok prema članu 479. stav 6. ZPP, protiv odluke drugostepenog suda kojom je odlučeno u sporu male vrednosti revizija nije dozvoljena.

Inicijalni akt u ovoj pravnoj stvari podnet je 27.05.2019. godine, a vrednost predmeta spora je 42.000,00 dinara.

Imajući u vidu da se u konkretnom slučaju radi o sporu u kome se tužbeni zahtev odnosi na novčano potraživanje koje ne prelazi dinarsku protivvrednost 3.000 evra, radi se o sporu male vrednosti u kome revizija nije dozvoljena, pa je i revizija tužioca nedozvoljena, primenom odredbe člana 479. stav 6. ZPP.

Na osnovu iznetog, primenom člana 413. u vezi člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Dragana Marinković, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić