Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović, Vesne Popović, Zorane Delibašić i Gordane Komnenić, članova veća, u parnici tužilaca AA i BB, oboje iz ..., koje zastupa punomoćnik Dušanka Đapić, advokat iz ..., protiv tuženog VV iz ..., čiji je punomoćnik Ankica Miškov, advokat iz ..., radi utvrđenja prava stvarne službenosti, odlučujući o reviziji tuženog, izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2559/20 od 12.11.2020. godine, na sednici održanoj 03.03.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2559/20 od 12.11.2020. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2559/20 od 12.11.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Somboru P 4/18 od 22.07.2020. godine, tužbeni zahtev je usvojen u celosti i utvrđeno da su tužioci kao vlasnici povlasnog dobra, nepokretnosti upisanih u ln broj ... KO ..., građevinsko zemljište izvan građevinskog područja u potesu ... bliže opisanih u izreci presude, stekli pravo stvarne službenosti na poslužnom dobru, nepokretnostima upisanim u ln broj ... KO ..., građevinsko zemljište izvan građevinskog područja u potesu ..., bliže opisanim u izreci presude, u skladu sa nalazom veštaka od 20.09.2019. godine koji je sastavni deo presude, što je tuženi dužan trpeti da tužioci koriste vazdušni prostor ispod streha pom.objekata broj ... i ... izgrađenih na parceli ..., da se u opisanom delu svoje parcele uzdrži od gradnje i vršenja drugih radnji koje bi inače imao pravo vršiti, kao i da tužioci svoje pravo stvarne službenosti upišu u katastar nepokretnosti na osnovu ove presude. Obavezan je tuženi da tužiocima naknadi troškove postupka u iznosu od 163.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od dana izvršnosti presude do isplate.

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž 2559/20 od 12.11.2020. godine, stavom prvim izreke, žalba tuženog je odbijena i potvrđena prvostepena presuda. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju, zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom (član 404. ZPP).

Primenom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br.72/11 i 55/14), posebna revizija se može izjaviti zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda, potrebno razmotriti pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava. Prema stavu 2. istog člana, ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije Vrhovni kasacioni sud ceni u veću od pet sudija.

Ceneći ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije, Vrhovni kasacioni sud je imao u vidu da iz navoda revizije tuženog ne proizilazi da postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa, odnosno pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, a ne postoji ni potreba novog tumačenja prava, kao ni neujednačena sudska praksa, već se osporava utvrđeno činjenično stanje, a odluke nižestepenih sudova o osnovanosti tužbenog zahteva zasnovane su na primeni odgovarajućih odredaba materijalnog prava, pa imajući ovo u vidu, kao i da se u konkretnom slučaju radi o parnici radi utvrđenja prava stvarne službenosti, u kojima odluka o osnovanosti tužbenog zahteva i primena materijalnog prava, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja u svakom konkretnom slučaju, na osnovu čega ovaj sud dalje nalazi da nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. ZPP, pa je u skladu s tim i odlučeno kao u stavu prvom izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije primenom čl. 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 72/11 ... 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena.

Odredbom člana 403. stav 3. ZPP, propisano je da revizija nije dozvoljena u imovinsko pravnim sporovima ako vrednost predmeta spora pobijanog dela ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe.

Tužba radi utvrđenja, podneta je 03.01.2018. godine. Vrednost predmeta spora pobijanog dela je 50.000,00 dinara.

Imajući u vidu da se radi o imovinskopravnom sporu u kome se tužbeni zahtev odnosi na nenovčano potraživanje, pri čemu vrednost predmeta spora ne prelazi dinarsku protivvrednost 40.000 evra prema srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, to je Vrhovni kasacioni sud našao da je revizija nedozvoljena.

Na osnovu iznetog, primenom člana 413. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Jasminka Stanojević, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić