Protiv pravnosnažne drugostepene presude tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na odredbe člana 403. stav 2. tačka 3. i 407. Zakona o parničnom postupku.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pravnosnažnu presudu na osnovu člana 408., u vezi člana 403. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11...55/14), i našao da revizija tužene nije osnovana.

U postupku donošenja pobijane presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a revizijom se ne ukazuje na druge bitne povrede odredaba parničnog postupka u postupku pred drugostepenim sudom.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je zaposlen kod tužene na neodređeno vreme na radnom mestu PS … kao ovlašćeno službeno lice. Rešenjem br. … od 06.12.2006. godine utvrđen mu je ukupni koeficijent plate u iznosu od 18,27, od čega osnovni koeficijent iznosi 9,96, dodatni koeficijent 6,52, a koeficijent po zvanju 1,79. Rešenjem … od 15.12.2011. godine utvrđen mu je ukupni koeficijent plate u iznosu od 18,52, od čega osnovni koeficijent iznosi 9,96, dodatni koeficijent 6,52, a koeficijent po zvanju 2,04. Tužilac je navedeno rešenje primio što je potvrdio svojim potpisom na istom. Navedeni koeficijent za obračun plate utvrđen mu je u skladu sa Pravilnikom o platama zaposlenih u Ministarstvu unutrašnjih poslova, koji je doneo ministar unutrašnjih poslova, na osnovu člana 146.i 147. Zakona o policiji. Prema nalazu i mišljenju veštaka ekonomsko-finansijske struke isplata zarade tužiocu izvršena je u skladu sa napred navedenim Pravilnikom na bazi prosečnog broja časova od 174 časa mesečno. Tužilac u periodu od 01.04.2008. godine do 31.12.2010. godine ima utvrđeni broj sati noćnog rada i rada na dane državnih i verskih praznika koji su neradni dani. Upoređenjem zarade tužioca i uporednog radnika BB, koja je zaposlena kod tužene kao … i nema status ovlašćenog službenog lica, utvrđeno je da je ukupan koeficijent plate tužioca 18,27, a ukupan koeficijent ovog uporednog radnika 13,33. Takođe je utvrđeno da je dodatni koeficijent plate tužioca 6,52, a uporednog radnika 4,61, te da je dodatni koeficijent tužioca veći od dodatnog koeficijenta ove uporedne radnice za 41,43%, pa mu je po tom osnovu plata veća za 10,45% u odnosu na platu ovog uporednog radnika. Ukupan koeficijent plate uporednog radnika VV koji je zaposlen na radnom mestu …, koji nema neredovnosti u svom radu a ima status ovlašćenog lica je 18,76. Polazeći od tako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilan je zaključak drugostepenog suda da je zahtev tužioca za isplatu naknade za noćni i prekovremeni rad za traženi period osnovan, jer plata tužioca na osnovu člana 147. Zakona o policiji nije uvećana za 30-50% u odnosu na platu adekvatnog uporednog radnika.

Pravilno je primenjen član 146. stav 2.i 147. stav 1. i 2., u vezi člana 4. stav 2. tačka 2. Zakona o policiji, kada je izvršeno poređenje plate tužioca sa platom ovlašćenog službenog lica koje nema neredovnosti u radu, a ima istu stručnu spremu kao tužilac. Takvim upoređenjem drugostepeni sud je pravilno zaključio da tužiocu koeficijent za obračun plate nije uvećan za 30-50%, imajući u vidu koeficijent za obračun plate adekvatnog uporednog radnika, pa se u slučaju tužioca ne može isključiti primena člana 108. stav 1. tačka 1, 2. i 3. Zakona o radu, kojima je propisano da zaposleni ima pravo na uvećanu zaradu u visini utvrđenoj opštim aktom i ugovorom o radu, ukoliko takav rad nije vrednovan prilikom utvrđenja osnovne zarade.

Zato su neosnovani revizijski navodi o pogrešnoj primeni materijalnog prava.

Na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Jasminka Stanojević,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić