Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 2368/2023
22.11.2023. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Ivane Rađenović i Vladislave Milićević, članova veća, u parnici tužilje AA iz s. ..., Opština Kosovo Polje, čiji je punomoćnik Miloš Kukureković, advokat iz ..., protiv tužene Opštine Kosovo Polje, koju zastupa predsednik Privremenog organa Opštine Kosovo Polje, radi isplate, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 992/2023 od 01.03.2023. godine, u sednici održanoj 22.11.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 992/2023 od 01.03.2023. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Leskovcu P1 90/20 od 07.11.2022. godine, stavom prvim izreke, utvrđeno je da je povučena tužba podneta Osnovnom sudu u Leskovcu 28.01.2020. godine u delu kojim je tužilja tražila da se tužena obaveže da joj naknadi štetu u visini razlike između pripadajuće i isplaćene zarade za period od 01.01.2016. godine do 01.01.2020. godine sa pripadajućom zakonskom zateznom kamatom. Stavom drugim izrke, usvojen je tužbeni zahtev i tužena obavezana da tužilji na ime naknade štete zbog neisplaćenih troškova za dolazak i odlazak sa rada, za period od 01.01.2017. godine do 01.01.2020. godine isplati ukupno 82.113,00 dinara u pojedinačnim mesečnim iznosima i sa zakonsknom zateznom kamatom čija su visina i datum dospelosti bliže navedeni u ovom stavu izreke. Stavom trećim izreke (očiglednom greškom u pisanju navedeno „II“), tužena je obavezana da tužilji naknadi troškove parničnog postupka od 70.584,52 dinara, u slučaju docnje sa zakonskom zateznom kamatom na iznos od 63.500,00 dinara od dana izvršnosti presude do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž1 992/2023 od 01.03.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužene i potvrđena prvostepena presuda u stavovima drugom i trećem izreke. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tužilje za naknadu troškova odgovora na žalbu.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i predložila da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku.
Ispitujući dozvoljenost izjavljene revizije na osnovu člana 410. stav 2. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“, broj 72/11... 18/20), Vrhovni sud je našao da revizija tužene nije dozvoljena.
Odredbom člana 85. stav 6. ZPP propisano je da stranku mora da zastupa advokat u postupku po vanrednom pravnom leku, izuzev ako je sama advokat. Prema stavu 7. tog člana, zastupanje Republike Srbije i njenih organa, jedinica teritorijalne autonomije i lokalne samouprave uređuje se posebnim propisima.
Poseban propis je Zakon o pravobranilaštvu („Službeni glasnik RS“, broj 55/14). Prema odredbama tog zakona, pravobranilaštvo autonomne pokrajine i pravobranilaštvo jedinice lokalne samouprave u postupcima pred sudovima, upravnim i drugim nadležnim organima zastupa autonomnu pokrajinu, odnosno jedinicu lokalne samouprave radi zaštite njenih imovinskih prava i interesa (član 52. stav 1). Odredbom člana 53. istog zakona propisano je da pravobranilačku funkciju u pravobranilaštvu autonomne pokrajine i pravobranilaštvu jedinice lokalne samouprave obavlja jedno ili više lica koja se biraju u skladu sa odlukom o obrazovanju pravobranilaštva (stav 1); odredbe ovog zakona koje se odnose na Državno pravobranilaštvo shodno se primenjuju i na pravobranilaštvo autonomne pokrajine i pravobranilaštvo jedinice lokalne samouprave (stav 2).
Kada je propisano da je u određenom postupku ili za preduzimanje samo određene radnje u postupku obavezno zastupanje od strane advokata, Državno pravobranilaštvo je ovlašćeno za zastupanje pod istim uslovima kao i advokat (član 11. stav 4). Državni pravobranilac i zamenik državnog pravobranioca koji obavljaju funkciju Državnog pravobranilaštva (član 6) mogu poveriti licu zaposlenom u subjektu iz člana 11. stav 2. navedenog zakona da preduzme određenu radnju u postupku pred sudom, organom uprave ili drugim nadležnim organom, s tim da lice kojem se poverava zastupanje mora biti diplomirani pravnik sa položenim pravosudnim ispitom (član 29. stav 1. i 2).
Iz izloženog sledi da samo advokat može izjaviti reviziju i da ovlašćenje za njeno podnošenje može preneti samo na drugog advokata, a ne i na lice zaposleno u pravnom licu čiji je punomoćnik. S obzirom na to da je u postupku po reviziji pravobranilaštvo jedinice lokalne samouprave ovlašćeno da zastupa Opštinu Kosovo Polje, pod istim uslovima kao i advokat, ovlašćenje za izjavljivanje revizije ne može se preneti na lice – predsednika Privremenog organa Opštine Kosovo Polje, zaposlenog u nekom od subjekata iz člana 11. stav 2. Zakona o državnom pravobranilaštvu. Sledom navedenog, reviziju mogu izjaviti samo opštinski odnosno gradski pravobranilac i zamenik opštinskog odnosno gradskog pravobranioca koji vrše funkciju Opštinskog odnosno gradskog pravobranilaštva u smislu citiranih odredbi Zakona o pravobranilaštvu.
Kako je reviziju u ime tužene izjavilo neovlašćeno lice to revizija nije dozvoljena, pa je Vrhovni sud je na osnovu člana 413. ZPP odlučio kao u izreci.
Predsednik veća – sudija
Zvezdana Lutovac,s.r.
Za tačnost otpravka
zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković