Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 3094/2023
21.02.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Ivane Rađenović, Vladislave Milićević, Jasmine Stamenković i Tatjane Miljuš, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Vladimir Milanović, advokat iz ..., protiv tužene Opšte bolnice „Dr Radivoj Simonović“ iz Sombora, radi isplate, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 507/23 od 15.03.2023. godine, u sednici održanoj 21.02.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 507/23 od 15.03.2023. godine.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 507/23 od 15.03.2023. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Somboru P1 876/21 od 08.11.2022. godine, stavom prvim izreke, odbijen je tužbeni zahtev kojim je tužilja tražila da se obaveže tužena da joj na ime toplog obroka i regres za korišćenje godišnjeg odmora za period od 01.08.2018. godine do 31.07.2021. godine isplati iznos od 200.504,39 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od 12.08.2022. godine do isplate i iznos do 46.728,52 dinara na ime zatezne kamate obračunate do 11.08.2022. godine, kao i da se obaveže tuženi da joj naknadi troškove parničnog postupka sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate. Stavom drugim izreke, odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove.

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž1 507/23 od 15.03.2023. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužilje i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilja je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i bitnih povreda odredaba parničnog postupka, sa pozivom na član 404. Zakona o parničnom postupku.

Odlučujući o dozvoljenosti revizije na osnovu člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“, broj 72/11, 55/14, 87/18, 18/20 i 10/23), Vrhovni sud je našao da nisu ispunjeni uslovi iz stava 1. ovog člana za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj jer u konkretnom slučaju, uzimajući u obzir vrstu i prirodu spora, sadržinu tražene sudske zaštite i način presuđenja ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, za ujednačavanjem sudske prakse, niti potreba novog tumačenja prava. Dati razlozi odluka nižestepenih sudova o odbijanju tužbenog zahteva u skladu su sa zaključkom usvojenim na sednici Građanskog odeljenja Vrhovnog kasacionog suda održanoj 05.07.2022. godine i postojećom sudskom praksom Vrhovnog kasacionog suda i Vrhovnog suda u tumačenju i primeni relevantog materijalnog prava, a kod utvrđenja da je tužilji koja je zaposlena u javnoj ustanovi isplaćivana plata u čijem koeficijentu je sadržana naknada troškova za ishranu u toku rada (topli obrok) i regres za korišćenje godišnjeg odmora u smislu člana 4. stav 2. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama („Službeni glasnik RS“, br. 34/2001...123/21), kako su to pravilno zaključili i nižestepeni sudovi. Tužilja se u reviziji pozvala na jednu odluku ovog suda s namerom da potkrepi tvrdnju o postojanju različitih sudskih odluka u istoj činjeničnopravnoj situaciji kao u konkretnom slučaju. Međutim, odluka na koju se revident poziva s obzirom na to da se radi samo o jednoj odluci najviše pravne instance ne može se tumačiti kao izraz ustaljene sudske prakse.

Preuzmite dokument u PDF formatu