Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 4320/2023
24.01.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Zvezdane Lutovac, predsednika veća, Ivane Rađenović, Vladislave Milićević, Tatjane Miljuš i Jasmine Stamenković, članova veća, u pravnoj stvari tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Jelena Cakić, advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije koju zastupa Državno pravobranilaštvo - Odeljenje u Nišu, radi isplate kamate, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 2767/23 od 25.08.2023. godine, u sednici održanoj 24.01.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 2767/23 od 25.08.2023. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena, revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 2767/23 od 25.08.2023. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Kuršumliji P 377/2022 od 20.03.2023. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilje kojim je tražila da se obaveže tužena da joj isplati štetu u vidu zakonske zatezne kamate obračunate na ime glavnog duga na iznos od 21.151,00 dinara i to za period od 12.04.2016. godine do 30.09.2021. godine kada je zaključkom Javnog izvršitelja utvrđeno da je potraživanje namireno. Stavom drugim izreke, naloženo je tužilji da tuženoj naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 9.000,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž1 2767/23 od 25.08.2023. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tužene i potvrđena prvostepena presuda.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilja je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava predlažući da Vrhovni sud o reviziji odluči kao o izuzetno dozvoljenoj u smislu člana 404. Zakona o parničnom postupku, zbog potrebe ujednačavanja sudske prakse.

Odlučujući o dozvoljenosti izjavljene revizije na osnovu člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“, broj 72/11, 55/14, 87/18 i 18/20), Vrhovni sud je našao da nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. ovog zakona za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj jer iz navoda revizije tužilje ne proizilazi da postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa, odnosno pravnih pitanja u interesu ravnopravnosti građana, ne postoji potreba novog tumačenja prava, kao ni neujednačena sudska praksa. Tužilja ukazuje na postojanje drugačijih odluka što nužno ne znači i drugačiji pravni stav izražen u toj odluci, jer pravilna primena prava u sporovima sa tužbenim zahtevom kao u konkretnom slučaju, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja. Razlozi revizije se delom odnose na bitne povrede odredaba parničnog postupka zbog čega se posebna revizija ne može izjaviti. Imajući u vidu navedeno, kao i da se u konkretnom slučaju radi o isplati kamate na glavni dug (koja nije tražena u prethodno vođenom postupku u kome je utvrđen iznos troškova izvršnog postupka u iznosu od 21.151,00 dinara) u kojima odluka o osnovanosti tužbenog zahteva i primena materijalnog prava zavise od utvrđenog činjeničnog stanja u svakom konkretnom slučaju, odlučeno je kao u stavu prvom izreke.