Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 4551/2020
24.12.2020. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Dobrile Strajina, Marine Milanović, Katarine Manojlović Andrić i Branislava Bosiljkovića, članova veća, u parnici tužioca Grada Beograda, koga zastupa Gradsko pravobranilaštvo sa sedištem u Beogradu, protiv tuženih „Legal Consult Team DOO Beograd“ sa sedištem u Beogradu i AA iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Tanja Nikčević, advokat iz ..., radi utvrđenja ništavosti ugovora, odlučujući o reviziji tuženih izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž 752/20 od 20.05.2020. godine, u sednici veća održanoj 24.12.2020. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženih izjavljenoj protiv presuda Apelacionog suda u Beogradu Gž 752/20 od 20.05.2020. godine, kao o posebnoj reviziji.

ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tuženih izjavljena protiv presuda Apelacionog suda u Beogradu Gž 752/20 od 20.05.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Drugog osnovnog suda u Beogradu P 3124/17 od 10.10.2019. godine, stavom prvim izreke, utvrđeno je da je ništav aneks ugovora o međusobnim pravima, obavezama i odgovornostima zaključen dana 20.08.2008. godine između prvotuženog i drugotužene. Stavom drugim izreke, obavezani su tuženi da tužiocu solidarno naknade troškove parničnog postupka u iznosu od 264.000,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž 752/20 od 20.05.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženih i potvrđena presuda Drugog osnovnog suda u Beogradu P 3124/17 od 10.10.2019. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženih za naknadu troškova drugostepenog postupka.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tuženi su izjavili posebnu reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na član 404. Zakona o parničnom postupku.

Tužilac je podneo odgovor na reviziju.

Članom 404. stavom 1. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“ br. 72/11, 55/14, 87/18 i 18/20), propisano je da revizija je izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda, potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnoprvnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija), dok je stavom 2. istog člana propisano da o dozvoljenosti i osnovanosti revizije iz stava 1. ovog člana odlučuje Vrhovni kasacioni sud u veću od pet sudija.

Na osnovu ovlašćenja iz člana 404. stav 2. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da u konkretnom slučaju ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa i ujednačavanja sudske prakse, kao ni novog tumačenja prava, uzimajući u obzir vrstu spora i sadržinu tražene sudske zaštite, način presuđenja i razloge koje su nižestepeni sudovi dali za svoj odluke. Tuženi su se u reviziji pozvali na pravni stav izražen u presudi Privrednog suda u Beogradu P 435/18 od 11.05.2015. godine koja je potvrđena presudom Privrednog apelacionog suda u Beogradu Pž 3823/18 od 30.08.2018. godine, ali ta odluka je bez uticaja jer ne predstavlja dokaz o različitom postupanju sudova u istoj ili bitno sličnoj činjeničnoj i pravnoj situaciji kao u konkretnom slučaju i suprotnom presuđenju sudova po istom zahtevu, kao što je konkretan, pa nije ispunjen zakonski uslov koji se odnosi na potrebu za ujednačavanjem sudske prakse. Obrazloženja pobijanih presuda za odluku o utvrđenju ništavosti ugovora, u konkretnom slučaju, u skladu su sa postojećom sudskom praksom u tumačenju i primeni materijalnog prava iz člana 51, 52. i 53. Zakona o obligacionim odnosima. Razlozi na kojima su zasnovane odluke nižestepenih sudova u tom smislu odgovaraju i usklađeni su sa važećim tumačenjem prava i vladajućim pravnim shvatanjem u praksi nižestepenih sudova i revizijskog suda, tako da ne postoji potreba za novim tumačenjem prava.

Iz navedenih razloga, odlučeno je kao u prvom stavu izreke.

Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije dozvoljena ni kao redovna.