.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 17381/2022
17.11.2022. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud u veću sastavljenom od sudija: dr Dragiše B. Slijepčevića, predsednika veća, Jasmine Stamenković i dr Ilije Zindovića, članova veća, u parnici tužilaca AA i BB, oboje iz ..., čiji je punomoćnik Sanda Suvačar, advokat u ..., protiv tuženog VV iz ..., čiji je punomoćnik Aleksandar Moljac, advokat u ..., radi izmene visine dečijeg izdržavanja, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 305/22 od 19.07.2022. godine, u sednici veća od 17.11.2022. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE, kao neosnovana, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 305/22 od 19.07.2022. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P2 57/21 od 14.04.2022. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi da na ime izdržavanja isplati za period od 02.06.2020. godine do 13.04.2022. godine tužilji AA 12.000,00 dinara mesečno i tužiocu BB iznos od 15.000,00 dinara mesečno i za period od 14.04.2022. godine pa ubuduće dok postoje zakonski uslovi tužilji AA iznos od 24.000,00 dinara mesečno i tužiocu BB iznos od 27.000,00 dinara mesečno, do 5. u mesecu za tekući mesec, dospele iznose odjednom sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog pojedinačnog iznosa do isplate, uplatom na tekući račun tužilaca; stavom drugim izreke za period od 02.06.2020. godine do 13.04.2022. godine odbijen je deo tužbenog zahteva tužilje AA preko dosuđenog do traženog iznosa od 24.000,00 dinara i tužioca BB preko dosuđenog do traženog iznosa od 27.000,00 dinara; stavom trećim izreke odbijen je predlog za određivanja privremene mere da se tuženi obaveže da na ime dečijeg izdržavanja isplati tužilji AA iznos od 24.000,00 dinara i tužiocu BB iznos od 27.000,00 dinara, počev od 02.06.2020. godine pa ubuduće dok postoje zakonski uslovi, do 5. u mesecu za tekući mesec, dospele iznose odjednom sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog pojedinačnog iznosa do isplate, uplatom iznosa od 18.000,00 dinara na tekući račun tužilje i iznosa od 22.000,00 dinara na tekući račun tužioca; stavom četvrtim izreke obavezan je tuženi da tužiocima naknadi troškove postupka u iznosu od 108.820,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 305/22 od 19.07.2022. godine odbijena je žalba tuženog i potvrđena prvostepena presuda u usvajaućem delu.
Protiv pravnosnažne drugostepene presude tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i bitne povrede odredaba parničnog postupka.
Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11...18/20), Vrhovni kasacioni sud je ustanovio da revizija nije osnovana.
U postupku donošenja pobijane presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stava 2. tačke 2) Zakona o parničnom postupku, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema činjeničnom stanju, tužioci su rođeni ...2002. godine. Žive sa majkom u ... u stanu površine 80 m2, čiji su suvlasnici u po 1/4 dela. Suvlasnik druge polovine stana je tuženi. Režijski troškovi za stan iznose 20.000,00 dinara mesečno. Majka tužilaca je korisnik invalidske penzije u mesečnom iznosu od 34.381,84 dinara. Tužilja je za vreme letnjeg raspusta 2020. godine radila u kafiću i ostvarila zaradu od 30.000,00 dinara, a tužilac je radio na branju malina i ostvario zaradu od 800 evra. Tužilja je student prve godine ... fakulteta u ... u statusu finansiranja iz budžeta. Tužilac je student prve godine Fakulteta ... nauka u statusu samofinansiranje. Za zadovoljenje mesečnih potreba koje se odnose na ishranu, higijenu, odevanje, studiranje, edukativne i druge društvene aktivnosti i sadržaje potrebno je izdvojiti za tužilju AA iznos od 40.000,00 dinara, a za tužioca BB iznos od 50.000,00 dinara.
Tuženi, rođen 1958. godine, po zanimanju je ... tehničar. Živi u ... u porodičnoj kući koju je nasledio od roditlja. Tuženi je radio u ... društvu ... DOO Novi Sad do 31.05.2020. godine kada mu je prestao radni odnos zasnovan na određeno vreme. Tuženi je nosilac porodičnog poljoprivrednog gazdinstva u ... koje je aktivno od 10.08.2017. godine. Vlasnik je nepokretnosti u ... u ukupnoj površini zemljišta od 2.511 hektara. Tuženi je od ujaka 27.11.2007. godine dobio na poklon zemljište u ..., a 2001. godine je kupio parcelu broj 5770 KO ... Tuženi je 2015. godine nasledio od majke nepokretnosti u ... upisane u listu nepokretnosti broj 1507, 791, 800, 886 i 1506. Tuženi seje kukuruz, suncokret i žito, a bavi se i uzgojem svinja. Poseduje u svom vlasništvu sve mašine za obradu i vršenje kukuruza i suncokreta, dok za vršenje žita iznajmljuje kombajn.
Prema stanovištu nižestepenih sudova, tužbeni zahtev je usvojen primenom članova 155. i 160. Porodičnog zakona jer je tuženi poljoprivrednik, vlasnik zemljišta i ostalih nepokretnosti koji nema obavezu izdržavanja drugih lica, dok su tužioci studenti. Sa druge strane, majka tužilaca je korisnik invalidske penzije čije su mogućnosti za izdržavanje dece znatno niže od mogućnosti tuženog. U periodu od podnošenja tužbe 02.06.2020. godine do donošenja prvostepene presude 13.04.2022. godine, tuženi je u ovoj parnici već presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P2 619/20 od 02.09.2020. godine, koja je preinačena presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž2 514/20 od 29.12.2020. godine, obavezan da doprinosi dečijem izdržavanju u mesečnom iznosu od po 12.000,00 dinara za svako dete. Tuženi u tom periodu nije doprinosio dečijem izdržavanju, pa je nižestepenim presudama tužbeni zahtev usvojen u celosti i za taj period.
Nisu osnovani revizijski navodi kojima se ukazuje na pogrešno i nepotpuno utvrđeno činjenično stanje. Obrazloženje nižestepenih presuda sadrži razloge o svim činjenicama bitnim za presuđenje, koji su saglasni međusobno i sadržini izvedenih dokaza. Stoga ovaj sud nema razloga da sumnja u savesnost i brižljivost prvostepenog suda prilikom ocene dokaza.
Nisu osnovani revizijski navodi kojima se ističe da je materijalno pravo pogrešno primenjeno jer tuženi nema mogućnosti da doprinosi dečijem izdržavanju u iznosima višim od po 12.000,00 dinara mesečno za svako dete. Tuženi je vlasnik poljoprivrednog gazdinstva od 2017. godine i bavi se uzgojem kukuruza, suncokreta i žita, a i uzgojem svinja. Tuženi je radno aktivan i nema obavezu izdržavanja drugih lica. Tuženi je vlasnik više nepokretnosti. Sa druge strane, majka tužilaca je korisnik invalidske penzije zbog čega su njene mogućnosti da doprinosi dečijem izdržavanju znatno niže od mogućnosti tuženog. Tužioci su studenti prve godine fakulteta, a u toku leta su radno angažovani. U takvoj situaciji, pravilnom primenom članova 155. i 160. PZ, tuženi je obavezan da doprinosi izdržavanju tužilje AA u izunosu od 24.000,00 dinara mesečno i tužioca BB u iznosu od 27.000,00 dinara mesečno što odgovara mogućnostima tuženog i potrebama tužilaca.
Shodno navedenom, Vrhovni kasacioni sud je, primenom člana 414. stava 1. ZPP, odlučio kao u izreci.
Predsednik veća-sudija
dr Dragiša B. Slijepčević, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
