Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 664/2021
23.12.2021. godina
Beograd

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović, Spomenke Zarić, Dobrile Strajina i Jelice Bojanić Kerkez, članova veća, u parnici tužioca Preduzeća „Hidroenergija“ DOO Raška, čiji je punomoćnik Zoran Jakovljević, advokat iz ..., protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Dragiša Krstović, advokat iz ..., radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1225/20 od 03.09.2020. godine, u sednici od 23.12.2021. godine, doneo je

R E Š E NJ E

NE PRIHVATA SE odlučivanje o reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj.

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1225/20 od 03.09.2020. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Raškoj P 325/19 od 13.01.2020. godine, stavom prvim izreke, utvrđeno je da je tužilac stekao pravo stvarne službenosti ukopavanja cevovoda preko poslužne kp ... KO ... u vlasništvu tuženog, u korist povlasne kp ... KO ... čiji je vlasnik tužilac, sa merama i granicama navedenim izrekom, što je tuženi dužan priznati i dozvoliti tužiocu polaganje – ukopavanje cevovoda navedenom trasom. Stavom drugim izreke tuženi je obavezan da tužiocu naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 114.250,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž 1225/20 od 03.09.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđena prvostepena presuda. Stavom drugim izreke odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude, tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i iz razloga propisanih članom 404. Zakona o parničnom postupku.

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, nisu ispunjeni zakonski uslovi za odlučivanje o reviziji tuženog kao izuzetno dozvoljenoj, u smislu člana 404. stav 1. važećeg Zakona o parničnom postupku - ZPP. U reviziji se ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava, odnosno odgovarajućih odredaba Zakona o opštem upravnom postupku i Zakona o planiranju i izgradnji, u postupku izdavanja dozvole tužiocu za izgradnju ME „Lisina“ na Lisinskoj reci. Ukazuje se da je u upravnom postupku izdavanja navedene dozvole za izgradnju povređen opšti interes, da tužiocu nije data mogućnost da se izjasni pred nadležnim organom, pa postoji potreba razmatranja pitanja u interesu ravnopravnosti građana. Navedeno je da Zakon o planiranju i izgradnji nije u skladu sa Ustavom Republike Srbije, da su njegove odredbe o konstituisanju službenosti neustavne i nisu mogle biti primenjene prilikom odlučivanja o tužbenom zahtevu. Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, to nisu razlozi zbog kojih bi odlučivao o reviziji tuženog primenom člana 404. stav 1. ZPP, imajući u vidu da je u konkretnom slučaju službenost uspostavljena odlukama državnog organa, u čijoj nadležnosti je utvrđivanje postojanja javnog interesa, u upravnom postupku izdavanja odobrenja za izgradnju MHE, kojim je obuhvaćena, između ostalih, i parcela tuženog kao poslužno dobro. Dakle, službenost nije uspostavljena pobijanom presudom, već odlukom nadležnog državnog organa. Pravo službenosti jeste ograničenje prava svojine, koje je u konkretnom slučaju zasnovano na zakonu, čiju ustavnost ocenjuje Ustavni sud u okviru svoje nadležnosti, iz kojih razloga nema ni povrede prava na imovinu iz člana 1. stav 1. Protokola I uz Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda.

Preuzmite dokument u PDF formatu