Sporni stan sada pokojni DD dobio je odlukom Medicinskog centra u Kraljevu od 25.09.1981. godine, kao kadar neophodan za rad ustanove - davaoca stana, dopunjene rešenjem davaoca stana u kojem su tužilja (supruga), tuženi BB i tužena GG (deca) određeni kao članovi porodičnog domaćinstva. Svojina na stanu stečena je ugovorom o prodaji koji je sada pokojni DD, kao nosilac stanarskog prava zaključio 25.03.1992. godine sa nosiocem prava raspolaganja stanom, a ugovorena cena je isplaćena zajedničkim sredstvima supružnika.

Po oceni Vrhovnog suda, navodi revidenta ne opravdavaju potrebu da se o njenoj posebnoj reviziji odlučuje radi novog tumačenja prava.

Otkupom stana u toku trajanja braka od strane jednog supružnika, ugovornog nosioca stanarskog prava, pod uslovima iz Zakona o stambenim odnosima, odnosno Zakona o stanovanju, pravo na stan ulazi u režim zajedničke imovine koju su supružnici stekli radom u toku bračne zajednice, u smislu odredbe člana 171. stav 1. Porodičnog zakona. Svojina na spornom stanu stečena je u toku braka tužilje i njenog sada pokojnog supruga.

Odredba člana 180. stav 2. navedenog zakona sadrži pretpostavku o jednakim udelima supružnika u zajedničkoj imovini, a veći udeo jednog od supružnika u sticanju zajedničke imovine ostvaruje se pod uslovima iz stava 3. te odredbe. Pretpostavka o jednakim udelima supružnika u sticanju imovine primenjuje se u slučajevima kada je svojina na stanu u društvenoj, odnosno državnoj svojini stečena po stambenim propisima na osnovu kojih se vrši transformacija stanarskog prava u pravo svojine. Predmetni stan stečen je u vreme važenja Zakona o stambenim odnosima („Službeni glasnik SRS“ broj 12/90 ... 55/90 i „Službeni glasnik Republike Srbije“ broj 3/90 i 7/90), pod uslovima propisanim članom 6. tog zakona koji nisu bili tržišni. I tuženi u odgovoru na tužbu ne spore činjenicu da je cena stana bila niža od tržišne cene. Prema toj odredbi, stambeni doprinos nosioca stanarskog prava i njegovog supružnika nije uziman u obzir prilikom utvrđivanja vrednosti - cene stana, zbog čega je ta činjenica na kojoj tužena insistira bez uticaja u ovom sporu. Sporni stan je sada pokojnom tužiljinom suprugu dat na korišćenje kao kadru neophodnom davaocu stana na korišćenje, tzv. kadrovski stan. Kadrovski stanovi nisu službeni stanovi u smislu člana 7. Zakona o stambenim odnosima („Službeni glasnik SRS“ broj 8/81) važećeg u vreme donošenja odluke o njegovoj dodeli tužiljinom pokojnom suprugu, jer njihovo korišćenje nije vezano za vršenje određene službene dužnosti i funkcije. Takvi stanovi dodeljuju se zaposlenima koji obavljaju poslove i radne zadatake (radna mesta) čije obavljanje ima poseban interes za organizaciju - davaoca stana na korišćenje, i na njima se može sticati stanarsko pravo saglasno članu 11. Zakona o stambenim odnosima važećeg u vreme kada je pokojni tužiljin suprug dobio stan na korišćenje i u vreme kada je za njega zaključio ugovor o korišćenju stana. Kao stan na kojem je moguće steći stanarsko pravo, isti je mogao biti i predmet otkupa.

Nema mesta odlučivanju posebnoj reviziji tužene ni radi ujednačavanja sudske prakse, jer revident ne dostavlja drugačije pravnosnažne presude donete u istim ili bitno istovetnim činjenično-pravnim sporovima. Presuda Vrhovnog suda Srbije Rev. 182/05 od 19.04.2005. godnie (sentenca iz označene presude priložena je uz reviziju) doneta je u sporu u kojem je otkupljen stan, dodeljen jednom supružniku pre zaključenja braka, po posebnim propisima (Zakon o sambenom obezbeđenju u JNA), a otkupna cena nije ni plaćena jer je bila niža od uplaćenog stambenog doprinosa nosioca stanarskog prava.

Iz navedenih razloga, na osnovu člana 404. ZPP, odlučeno je kao u prvom stavu izreke.

Revizija tužene nije dozvoljena ni na osnovu člana 403. stav 3. ZPP. Vrednost predmeta ovog spora je u tužbi određena iznosom od 10.000,00 dinara (član 33. stav 2. ZPP) i nije menjana do zaključenja glavne rasprave. Tako određena vrednost predmeta spora ne prelazi vrednost koja je po navedenoj odredbi merodavna za dozvoljenost revizije, zbog čega je na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. i člana 413. ZPP, odlučeno kao u drugom stavu izreke.

Predsednik veća - sudija

Branislav Bosiljković, s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković